زنان

تنها بخشی از خبرهای دو روز گذشته از ایران نشان میدهد که انقلاب ما با چه ریتمی در جریان است. بی تردید اعتراضاتِ پیدا و پنهان، بسیار وسیع تر در سطح و عمق اجتماع در جریان است.

عفو بین الملل اعلام کرده است سه معترض انقلاب زن، زندگی، آزادی به نام عرشیا تکدستان ۱۸ ساله، مهدی محمدی فرد ۱۹ ساله و‌ جواد روحی ۳۱ ساله که در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ بازداشت به جرم شعار دادن، کف زدن، رقصیدن و سوزاندن روسری در آذرماه به اعدام محکوم ‌شدند.

مخالفت با مضحکه ٬٬وکالت گیری٬٬ با قوت ادامه دارد و اینبار شاهد مخالفت با آن در تظاهرات روز جمعه ۷ بهمن مردم زاهدان بودیم. مردم در باندرولی نوشته بودند : وکالت ما مدرن است، نه فرد محور.

روز جمعه هفتم بهمن یک شخص مسلح در حمله ای تروریستی به سفارت آذربایجان به بخش امنیتی سفارت نفوذ کرد و رئیس سرویس امنیتی سفارت را به قتل رساند و دو تن از مامورین امنیتی را مجروح کرد.

واکنش غزل رنجکش به نابینا شدن با شلیک مأموران حکومت: "این بهای آرزوی ماست"

در مقابل افزایش روزافزون بهای ارز و سقوط ارزش ريال در هفته های اخیر، سران رژيم به ياوه سرایی و ضد و نقيض گويى ادامه ميدهند.

دیوان عالی کشور با فرجام‌خواهی محمد قبادلو موافقت کرد. امیر هاشمی، مدیر روابط‌عمومی دیوان عالی، بعدازظهر دوشنبه در توییتی ضمن تأیید این خبر نوشت: "در پی محکومیت محمد قبادلو به قصاص نفس، فرجام‌خواهی وکیل وی در دیوان عالی کشور ثبت و پرونده جهت رسیدگی به یکی از شعب، ارجاع شد."

انقلابیون مدافع زن زندگی آزادی به داستان مضحک من وکلات میدهم واکنش سختی نشان داده اند. نامه آتش شاکرمی، خاله نیکا، از این حکایت دارد. با هم می خوانیم.

میگویند تظاهرات ها فروکش کرده، دانشگاهها هم به شلوغی قبل نیست، کردستان هم مثل دو ماه قبل پر جوش و خروش نیست، پس تکلیف انقلاب چه شد و چه میشود؟ تمام شد؟ متوقف شد؟ سعی میکنم به این سوال و چگونگی انقلاب بطور فشرده جواب بدهم.

حکومت برای پُر کردن صندلی‌های خالی در سالن‌های محل اجرای جشنواره، تغییراتی را در سیاست برگزاری جشنواره در نظر گرفته و از جمله، بر خلاف دوره‌های پیشین در این دوره حضور عموم آزاد و رایگان اعلام شد.