در فرانسه چه می گذرد؟ -کیوان جاوید

مندرج در ژورنال شماره ۴۶۱ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

فرانسه در پنجمین شب پس از کشته شدن یک نوجوان به ضرب گلوله پلیس همچنان صحنه شورش جوانان است. شب گدشته، شنبه ۱ ژوئیه ۲۰۲۳، نبرد سنگینی بین مردم و پلیس در شهر مارسی گزارش شده است. روز شنبه هزاران نفر در مراسم تشییع و تدفین نوجوان ۱۷ ساله‌ای شرکت کردند که توسط پلیس پس از رد کردن چراغ قرمز کشته شد.

با دم شیر بازی نکنید. این ضرب المثل می تواند بیانگر شرایط اجتماعی در فرانسه باشد. در فرانسه نیز مثل همه جای دنیا یک سیستم سرمایه داری حاکم است که با سوسیال دمکراسی اروپایی که درجه ای از تعهد دولت به رفاه نسبی مردم را نمایندگی می کرد خداحافظی کرده و روز به روز از بیمه ها و رفاهیات اجتماعی می زند تا یک طبقه سرمایه دار فربه تر شود. پر و بال گرفتن احزاب راست و دشمن طبقه کارگر و “نود و نه درصدی ها”، شکاف سیاسی و رو در رویی خیابانی با دولت را بیشتر کرده است. سنت درگیریهای خیابانی و اعتصابات بزرگ کارگری و مبارزه برای احقاق حقوق اجتماعی در فرانسه سابقه طولانی ای دارد و به انقلاب کبیر فرانسه بر می گردد.

فرانسه طی چند سال گذشته سابقه به میدان آمدن مردم را به کرات تجربه کرده است. سیاست شهرک سازی (گتو) برای شهروندان با پیشینه غیر فرانسوی و انزوای این مردم و بی بهره بودن از بسیاری از امکانات رفاهی و عدم برخورداری از فرصت های برابر اجتماعی مهمترین شکاف بین این بخش از مردم با حکومت است. همچنین جنبش عظیم صدها هزار نفره جلیقه زردها در سال ۲۰۱۸ در اعتراض به افزایش ۱۶ درصدی قیمت بنزین و دیزل فرانسه را دستخوش اعتراضات وسیع اجتماعی کرده است.

آخرین نمونه از اعتراضات و اعتصابات وسیع و سراسری که جامعه فرانسه را دستخوش شدیدترین تلاطمات سیاسی کرد مقابله با طرح ضد مردمی دولت مکرون برای بالا بردن سن بازنشستگی بود. اینجا نیز مردم فرانسه نشان دادند که سنت دیرپای انقلاب کبیر فرانسه خواب خوش سرمایه داران را آشفته می کند.

مردم فرانسه برای پیروزی قطعی باید از حزب رادیکال سوسیالیستی خود  برخوردار باشد تا این دور تسلسل اعتراض و اعتصاب و جنگ خیابانی را به نتیجه قطعی برسانند. دوران رفورم به نفع طبقات فرودست و ساختن “سرمایه داری با چهره انسانی” دهها سال است که در اروپا به پایان رسیده است. نوبتِ عرض اندام سوسیالیسم مارکسی است که به جنگ سرمایه داری حاکم بر فرانسه برود. نیروی عظیم اجتماعی چپ که هم اکنون خیابانها را زیر پای هیئت حاکمه داغ کرده است این توان را دارد که در فرانسه حزب کمونیستی کارگری خود را بسازد و در این کشور به یک قدرت بزرگ اجتماعی تبدیل شود.

 

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *