علیه شکنجه دارویی، قتل خاموش دولتی - سهیلا دالوند

علیه شکنجه دارویی، قتل خاموش دولتی – سهیلا دالوند

مندرج در ژورنال شماره ۶۰۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

جمهوری اسلامی از بدو روی کار آمدن برای کنترل جامعه دست به سرکوب و اعدام زده است. اعدام و حذف فیزیکی زندانیان سیاسی و معترضین یکی از اهرم‌هایی است که سال‌هاست رژیم اسلامی برای سرکوب جامعه به آن متوسل شده است. مدت زمانی است که دستگاه قضایی زندانیان سیاسی و بازداشت‌شدگان را بجای سپردن به چوبه‌های دار، به بیمارستان‌های روانی منتقل و به استفاده از داروهای ناشناس مجبور می‌کند. شکنجه دارویی یکی از شنیع‌ترین شکنجه‌ها است؛ زیرا که ممکن است خشونت بدنی در آن بکار برده نشده و هیچ نشانه آشکاری که باعث سوءظن شود در پی نداشته باشد؛ با این روش حکومت دست به حذف فیزیکی زندانیان سیاسی می‌زند.

چنین داروهایی در دهه‌های گذشته هم مورداستفاده قرار گرفته است. اما استفاده از این روش برای شکنجه زندانیان به طور اخص از شروع انقلاب “زن، زندگی، آزادی” توسط رژیم اسلامی و قوه قضائیه‌اش به طرز نگران‌کننده‌ای افزایش‌یافته است.

بهنام محجوبی، بکتاش آبتین، ساسان نیک‌نفس، مهدی صالحی و آخرین خبر در مورد جواد روحی نمونه‌هایی از شکنجه دارویی هستند. مجید کاوه وکیل جواد روحی خبر داد که دلیل مرگ موکلش در زندان نوشهر، بر طبق نظر پزشکی قانونی، “تداخلات دارویی با اشاره به تزریقات مکرر دارو توسط بهیار در بهداری زندان ساعاتی پیش از مرگ وی اعلام شده” است.

رژیم اسلامی از شکنجه دارویی، برای حاکم کردن هراس، سرکوب بازداشت‌شدگان انقلاب “زن زندگی آزادی” و معترضین، بخصوص اعتراضات هر روزه علیه حجاب اجباری استفاده می‌کند.

خانواده‌های بازداشت‌شدگان و زندانیان سیاسی با افشاگری در مورد شکنجه دارویی علیه عزیزانشان، به مقابله با این روش شنیع حکومت اسلامی برخاسته‌اند. تعداد زیادی از کسانی که عزیزانشان به بیمارستان‌های روان‌پزشکی فرستاده شده و یا با استفاده از داروهای روان‌گردان و ناشناخته جانشان را باخته‌اند به میدان آمده و اعلام دادخواهی نموده‌اند.

برای افشاگری و اِعمال فشار بیشتر بین‌المللی جهت متوقف کردن شکنجه دارویی، کمیته مبارزه برای آزادی زندانی سیاسی، کمپینی بنام “شکنجه دارویی، قتل عمد خاموش دولتی” براه انداخته است. برای پایان‌دادن به این جنایت علیه زندانیان سیاسی، این کمپین باید هر چه گسترده‌تر و قدرتمندتر پیش برود. با پیوستن هر چه وسیع‌تر خانواده‌های زندانیان سیاسی و تمام جامعه معترض به این کمپین، با اطلاع‌رسانی وسیع در باره وضعیت عزیزان زندانی، می‌توانیم و باید کاری کنیم که جان هیچ زندانی دیگری در خطر مرگ قرار نگیرد.

 

سردبیر این شماره: محسن ابراهیمی

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *