زن، زندگى، آزادى علیه مقدسات – جلیل جلیلی

مندرج در ژورنال شماره ۲۷۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

اگر رعد و برق در آسمان نمیتواند بى مقدمه و بدون بهم خوردن ابرهاى حامل یونهاى منفى و مثبت بوقوع بپیوندد، شعار ″زن، زندگى، آزادى‶ هم نمیتوانست بى مقدمه و بدون زمینه شعار مرکزى انقلاب ۱۴۰۱ ایران شود و شهرت جهانى پیدا کند. این شعار از حنجره جامعه اى برخاست که در تاریخ معاصرش خرافات، تعصبات و اعتقادات مقدم بر انسان و انسانیت قلمداد شده اند و از این طریق در یکصد سال گذشته در اسارت تابوهایى نگه داشته شده که جسم و روحش را آزار داده اند. تابوها و مقدساتى چون دین، میهن، پرچم، ملت زنجیرى شده اند براى کُند کردن رهایى اش و محدود کردن آزادى اش. نه تنها این، بلکه در نیم قرن گذشته زندگى و هویت طبیعى نیمى از جمعیت اش از آنها انکار شده است.

این جامعه اما تسلیم نشد، مقهور نشد و خودکشى نکرد. انقلاب را و زیر و رو کردن این وضعیت را انتخاب کرد.  با شعار زن، زندگى، آزادى به جنگ این وضعیت برخاست، شعارى که تابوها را شکست و آنها را وسیعا بى اعتبار ساخت. این شعار بطور واضح گفت که هیچ تابویى مقدم بر انسان و نیازهایش نسیت. معناى دیگر این شعار این است که ما دیگر خود را فداى هیچ چیزى که تاکنون مقدس جلوه داده شده است، نمیکنیم. زن، زندگى، آزادى بطور روشن به این معنى است که این تابوها و نامقدساتى که لباس تقدس بر تنشان پوشانده شده است، هستند که باید فداى حرمت و منزلت انسان شوند و نه برعکس. شعار زن، زندگى آزادى به این معنى هم است که آزادى انسان، ارزش انسان، شان و منزلت انسان بدون جارى شدن برابرى کامل بین آنها، بدون برخوردارى همه آنها از حقوق و امکانات برابر ممکن نیست. شعار زن، زندگى، آزادى کیفرخواستى است علیه هرگونه تبعیض و بى عدالتى و نابرابرى، و مانیفستى است براى یک جامعه انسانى. جامعه اى که معیار خوشبختى اش خوشبختى تک تک شهروندانش است و هدفش از تولید، نه ثروت اندوزى و تمرکز ثروت در دست یک اقلیت بلکه ایجاد رفاه، آسایش، لذت و خوشى براى همه است.

زنده باد زن، زندگى، آزادى

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com