ژینو، زنی از نسل مهسا – یادداشت ژینو ابراهیمی

مندرج در ژورنال شماره ۳۶۶ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

دقیقا شش روز گذشت که پیمانم در کمپ دیپورتی بسر میبره، خودم و بچه ها خیلی دلتنگتیم، نمیدونم این روزهای تلخ و غیر انسانی تا کی ادامه داره؟ زنی قوی هستم و برای آزادیت تلاش زیادی میکنم، فقط از خودم میپرسم چرا بعد از این همه سال آوارگی و زجر کشیدن باید پیمانم رو به کمپ دیپورتی ببرن و تمام تلاششون برای دیپورتش به جهنم جمهوری اسلامی باشه؟

چرا سازمان ملل وقتی بهمون قبولی داد و شش سال است که پروندمون رو در بخش کشوری نگه داشته و کشوری امن ما رو نفرستاد؟ یعنی یک کشور که دم از حقوق انسانها، حقوق کودکان و زنان میزنه پیدا نشد که چهار انسان رو که هیچ راهی در برگشت به ایران ندارن رو بپذیره؟

ناامید نشدم و نمیشم و برای این بی عدالتی و ظلم به بچه هام و پیمان و خودم مبارزه میکنم و تا آخرین لحظه تسلیم نمیشم. بی صبرانه منتظرتیم پیمان عزیزم، زود برگرد که دلمون برات خیلی تنگ شده. هیچ وقت پیش نیومد جایی تو بری و ما نباشیم همیشه دستای همدیگر رو گرفتیم و باهم پیش رفتیم. تو این روزای سخت ما، خیلی از رفقا و عزیزان جویای حال ما شدن و هستن وجود شما به من نیروی بیشتری میده که خودم رو تنها حس نکنم.

***

همه با هم در یک اقدام هماهنگ بین المللی پیمان میرزایی عزیز این فعال سخت کوش سیاسی را از خطر دیپورت به جهنم جمهوری اسلامی نجات بدهیم. کنار ژینو عزیز، این زن مبارز باشیم.
از طرف همه فعالین ژورنال

 

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *