ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال مندرج در ژورنال شماره ۵۹۹ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
از رشت با شما سخن می گویم. شهر عشق و رقص و شادی، شهر فرهنگ مدرن مردمی و شهر زیبایی های طبیعی. در این شهر که مرکز استان گیلان است، فرهنگ عقب مانده و ضد زن و ضد شادی حکومت اسلامی هرگز به نرم جامعه تبدیل نشده است. در چنین فضایی است که صادق باقری معروف به صادق بوقی می تواند ابراز وجود کرده و دل مردم را در فضای شهر شاد کند.
این بابا بزرگِ ما دختران جوان با آن موهای سفید زیبایش که می تواند نشانی باشد از رنج های فراوانی که در زندگی تحت حاکمیت رژیم روضه خوان کشیده است، خوب می داند رقص ابزاری علیه این درد و غم و رنج عمومی است که زندگی را به کام ما مردم تلخ کرده است. این مرد نه تنها خود می رقصد و شادی می کند که دیگران را در یک حرکت جمعی به میدان می آورد و همگی با دست زدن و پا کوبیدن ترانه می خوانند و غم را می پراکنند.
جمهوری اسلامی چشم دیدن شادی مردم را ندارد. این حکومت بنا به سابقه و هویتش شادی را بر نمی تابد. این دو مغایر و متضاد هم هستند. نمی شود مسلمان متعهد بود و بر اساس همین چرندیات اسلامی یک حکومت را با سرنیزه بپا کرد و باز هم طرف شادی را گرفت. نمی شود روضه خوانی و اراجیف دو طفلان مسلم و زینب کبرا را فرهنگ رسمی و حکومتی قرار دارد و همزمان دختران و پسران جوان و نوجوان را دست دست هم در خیابانها دید. “پس اسلاممان و شهدای اسلاممان” چه می شوند. پس سازمان دادن دستگاه فساد و چپاول مان چی می شود. پس سازمان دادن باندهای قدرتمند قاچاق مواد مخدر و باندهای تن فروشی مان چه می شود؟ فقط در سایه خمودگی فردی و اجتماعی، دلگیری، زندگی در غم و انزوا و به زور سرنیزه می توان این حاکمیت فقر و تباهی را سرپا نگهداشت.
این زندگی توام با رنج را مردم ایران خوب می شناسند و مسبب این بلایای اجتماعی را هم در برابر چشمان خود می بینند. به این دلیل با سلاح فرهنگ مدرن انسانی و شادی بخش به جنگ حاکمیت فاسدان خالی از وجدانی می روند که مرگ مردم کسب و کار آنها است. کارزار رقص عمومی و سراسری در ایران در ادامه همبستگی سراسری مردم برای به زیر کشیدن حکومت اسلامی است. این کارزارها باید گسترده تر شود.
سردبیر این شماره: کیوان جاوید
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
