ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۲۴۴ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
روز شنبه بیست و سوم مهرماه حکومت فاجعه دیگری آفرید. فاجعه انفجار و آتش سوزی در زندان اوین و حمله مزدوران حکومتی و تیراندازی آنها به زندانیان. حتی با موشک به زندان حمله کردند. امروز خود مقامات حکومت اعتراف کردند که با موشکهای بقول آنها “صدازا” و “دودزا” به زندان شلیک کرده اند. در کلیپهای مربوط به آتش سوزی در زندان اوین هم قابل مشاهده است که اجسام نورانی بطرف زندان شلیک شده و امروز مقامات میگویند آنها را برای جلوگیری از به اصطلاح “اغتشاش” زندانیان شلیک کرده اند. همانطور که انقلاب ما و اعتراضات خیابانی ما را اغتشاش مینامند، حق خواهی و اعتراضات زندانیان را هم اغتشاش نام گذاشته اند.
حکومت بعد از این حادثه اخبار ضد و نقیضی منتشر کرده است. ابتدا اعلام کردند که ۴۰ نفر از زندانیان کشته شده اند و در گزارش دیگری گفتند ۴ نفر! و گزارش اولیه را تکذیب کردند. امروز هم رسما اعلام کردند که تعداد کشته شده ها به ۸ نفر افزایش پیدا کرده است. اما یک چیز روشن است. در این فاجعه تعداد زیادی از زندانیان مجروح شده اند، تعدادی کشته شده اند، تعدادی را به زندانهای نامعلومی منتقل کرده اند، اعلام کرده اند که بخشی به زندان رجائی شهر منتقل شده اند ولی در هر حال خانواده زندانیان از حال عزیزانشان بی خبرند.
آنچه که مسلم است حکومت در چهاردیواری زندانها به جنایتی دست زده است که هر روز در خیابانها، در سنندج و زاهدان و شهرهای دیگر دارد مرتکب میشود.
حکومت به خیال خودش میخواهد با این جنایتها انقلاب ما را در هم بکوبد، میخواهد اراده ما را خرد کند، میخواهد ما را مرعوب کند و به عقب براند، ولی تا بحال با نتیجه عکس روبرو شده است. هر اقدام حکومتی با پاسخ گسترده تر و کوبنده تر ما روبرو شده است. به محض انتشار خبر آتش سوزی در زندان اوین مردم تهران، خانواده این عزیزان و مردم آزادیخواه، بطرف زندان اوین روانه شدند و با شعار مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر خامنه ای تجمع و اعتراض کردند. مزدوران به مردم با گاز اشک آور حمله ور شدند و تلاش کردند تجمع آنها را در هم بکوبند. اما این اعتراض ادامه دارد. روز شنبه در سطح گسترده ای دانشجویان در دانشگاهها تجمع کردند و از جمله شعار دادند “ایران شده بازداشتگاه، زندان شده کشتارگاه” و به این ترتیب به جنایتی که حکومت مرتکب شد عکس العمل نشان دادند. دانشجویان اعلام کردند که دارد فاجعه سینما رکس تکرار میشود و فریاد زدند دیگر بس است باید بلند شویم و کار این حکومت را یکسره کنیم.
تجمع در برابر زندانها باید ادامه پیدا کند. نه تنها خانواده های زندانیان بلکه همه مردم آزادیخواه باید هر روز در برابر زندانها تجمع کنیم و خواست آزادی فوری زندانیان سیاسی را فریاد بزنیم. امروز دیگر مساله جان زندانیان مطرح است. این یک امر مبرم است. باید همه جا، در تظاهراتها، در اعتصابات، در تجمعات خواست آزادی فوری و بی قید و شرط زندانیان سیاسی را فریاد بزنیم. میتوانیم و باید به نیروی انقلابمان درِ زندانها را بشکنیم و عزیزانمان را آزاد کنیم.
پیروزی از آن ماست. در این تردیدی نداشته باشید!
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: سوسن صابری
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
