ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۳۸۱ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
بعد از کنفرانس جرج تاون تلاشی برای تغییر گفتمان زن زندگی آزادی به ملت و وطن و آب و خاک آغاز شده است. جمع جرج تاون مدام از “انقلاب ملی”، “وحدت ملی”، “وطنپرستی”، “یکپارچگی کشور” و غیره صحبت میکنند. در سخنرانیهایشان با “جانم فدای ایران” تهییج ملی- میهنی میکنند و رو به داخل به مردم فراخوان میدهند که با شعار “رضا شاه روحت شاد” حمایت خود از “دولت ملی” را اعلام کنند. گوئی بخاطر وطن و تمامیت ارضی و آب و خاک بوده است که مردم بپاخاسته اند و تاکنون بیش از پانصد کشته و دهها هزار زندانی داده اند!
کوبیدن بر طبل ملت و ملیت پرستی بروشنی تلاشی برای مصادره و تحریف ناسیونالیستی انقلاب “زن زندگی آزادی” است. در هیچ یک از این سه کلمه محوری انقلاب حتی ردپائی از مقدسات و تابوهای ملی- میهنی نمی بینید. حتی شعار “مرد میهن آبادی” که اولین تلاش برای تحریف ملی انقلاب بود بجائی نرسید.
معمولا اینطور گفته میشود که دفاع از میهن و وطن و ارزشهایی ملی- میهنی بیان دیگری از حمایت از مردم و آزادی و برابری است. اینطور نیست؛ اینها با هم متناقضند! نه ملت همان مردم است و نه آزادیخواهی همان ملی گرائی. به این دلیل ساده که ارزشهای انسانی – آزادی، برابری، کرامت و منزلت و معیشت، رفاه عمومی و نظایر آن- عامل همراهی و همبستگی مردم در ایران و در سراسر جهان است – نقشی که شعار زن زندگی آزادی ایفا کرد- در حالی که ملیت، مانند مذهب و قومیت، بر تفاوتها و وجوه افتراق مبتنی است! ترجیح منافع “ملت خودی” بر دیگر ملتها جزء ساختاری ناسیونالیسم است. در درون مردم هر کشور هم تمایزات نژادی – تاریخی “ملتهای” مختلف همیشه عمل تفرقه بوده است. یک ناسیونالیسم، مانند ناسیونالیسم فارس در ایران، خود را برتر میداند و بقیه را “اقوام” یا “اتنیکها” ای که، مانند کُرد و آذری و بلوچ و غیره در ایران، هر نوع اعتراضشان به تبعیض و ستم ملی تجزیه طلبی و به خطر انداختن تمامیت ارضی محسوب میشود. (در این میان البته مهاجرینی مانند افغانستانی های ساکن ایران اصلا بحساب نمی آیند!).
از نظر عملی و تجربی نیز ناسیونالیسم همیشه به جنگ و کشتار، و در کشورهائی مثل ایران به استبداد عریان، دامن زده است. همیشه در طول تاریخ تحت نام وطن و ملیت و آب و خاک سر آزادی را بریده اند، به مردم “جدائی طلب” یورش برده اند، جنگهای خانمانسوز براه انداخته اند و تحت عنوان دفاع از “منافع ملی و “امنیت ملی” و غیره در واقع از منافع و امنیت اقلیت مفتخور حاکم دفاع کرده اند. دقیقا همان جنایاتی که در چهاردهه اخیر جمهوری اسلامی تحت عنوان دفاع از “اسلام عزیز” انجام داده، همه دیکتاتوریهای ناسیونالیستی تحت نام دفاع از “میهن عزیر” مرتکب میشوند. از این نقطه نظر همیشه، بویٰژه در تاریخ صدساله اخیر ایران، مذهب و ناسیونالیسم دست در دست هم عمل کرده اند و زیر شعار “خدا شاه میهن” دیکتاتوری بعد از دیکتاتوری بر سر مردم آوار کرده اند. امروز اسلامیت در خدمت آیت الله های میلیاردر و بیت رهبری این وظیفه را انجام میدهد و دیروز ایرانیت همین خدمت را به هزار فامیل و دربار انجام میداد.
به این دلایل است که “ملت” با “مردم” کاملا متفاوت است و ملیگرائی مفهوم و گرایشی در نقطه مقابل انسانگرائی است.
از نظر هر انسان آزاده ای “مردم” یعنی شهروندان کاملا متساوی الحقوق مستقل از هر نوع هویت و یا هویت سازیهای ملی و قومی و مذهبی و اتنیکی.
واقعیت آنست که ریشه مسائل و مردم، در ایران و در همه کشورها، تمایزات ملی میهنی مذهبی قومی نیست، بلکه اختلاف طبقاتی است. مساله این نیست که مردم به ملیتها و مذاهب و اقوام مختلف، و یا به وطن پرست و وطن فروش، مسلمان و کافر، نژاد برتر و پست تر تقسیم میشوند، بلکه مساله واقعی اینست که مردم به طبقات تقسیم میشوند. ایدئولوژیهای قومی ملی مذهبی بوسیله طبقات حاکمه بکار گرفته میشود تا دقیقا همین شکاف و تضاد منافع طبقاتی را توجیه و قابل تحمل کنند. مساله واقعی بر سر سلطه یک طبقه مفتخور سرمایه دار بر جوامع است. و این امر همه دنیا را به اردوی کار در برابر سرمایه، به اردوی ٩٩ درصدیها در برابر یک درصدیها، تقسیم کرده است. انقلاب زن زندگی آزادی در کنه و جوهر خود مبارزه ای است بین این دو اردوگاه.
دفاع واقعی از آزادی و انسانیت و برابری و رفاه به آیکون و نماد و شعارهای دیگری نیاز ندارد. از ارزشهای انسانی باید مستقیم و بدون هیچ واسطه دیگری، اعم از مذهبی و ملی و قومی و نژادی، به دفاع برخاست. برای رهائی و آزادی جامعه باید دست به ریشه مسائل برد و برای انسان ریشه خود انسان است.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
