ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۵۴۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
سلام دوستان عزیز
من حسن صالحی سخنگوی کمیته بین المللی علیه اعدام هستم. نهادی که برای لغو این مجازات شنیع و ضد انسانی سالهاست مبارزه می کند. امروز روز جهانی علیه اعدام است و بیست و یکسال از اعلام چنین روزی می گذرد. به یُمن تلاشهای گسترده جهانی توسط مخالفین علیه اعدام و جنبش های مترقی در دنیا، در حال حاضر در بسیاری از کشورهای دنیا مجازات اعدام لغو شده و یا عملا بکار برده نمی شود. در حکومت اسلامی ایران اما وضع اینطور نیست. این رژیم با اعدام زاده شده و با اعدام به حیات خودش ادامه میدهد. شک نداشته باشید که اگر اعدام نبود، اگر زندان و شکنجه نبود این رژیم تبهکار یک روز هم دوام نمی آورد و مردم بساط این رژیم را در زمان کوتاهی جارو می کردند.
ما مخالف اعدام هستیم چرا که از حق حیات دفاع می کنیم. ما معتقدیم که انسانها باید از هر گونه تعرض جسمی و روحی مصون باشند. در جامعه که جان آدمیزاد ارزشی نداشته باشد قطعا بدانید که حمله به همه حقوق انسانها و شهروندان آسانتر صورت خواهد گرفت. نمونه اش جمهوری اسلامی یعنی جایی است که در آن همه چیز گرانتر از جان آدمیزاد است و انسان هیچ جایگاه و منزلتی ندارد. انقلاب زن زندگی آزادی با قرار دادن شعار زندگی در دستور کارش نه فقط از تامین یک زندگی درخور و شایسته انسان دفاع می کند بلکه از زندگی و حق حیات بعنوان حقوق اساسی انسانی در مقابل مرگ و نیستی که جمهوری اسلامی در جامعه رواج داده است، دفاع می کند. زندگی یعنی اعدام ممنوع ! زندگی یعنی گرفتن جان آدمیزاد ممنوع! زندگی یعنی جنایت سازمان یافته حکومتی علیه شهروندان ممنوع! اگر کسی واقعا پیام آور انقلاب زن زندگی آزادی باشد نمی تواند با اعدام مخالف نباشد و از همین رو مخالفت با اعدام یک معیار و شاخص مهم برای این است که بدانیم چه کسانی واقعا دلشان برای این انقلاب می تپد.
من در اینجا نمی خواهم از آمار اعدام در ایران سخن بگویم. آمار را همه شما می دانید. حکومت اسلامی بعد از چین، رکورددار اعدام در جهان است و اعدام ها در یکسال اخیر افزایش چشمگیری داشته است. اما آمارها به خودی خود تمام کراهت و زشتی اعدام را بیان نمی کند. آمار هنوز ارقام است. اما در پس این آمارها و ارقام چه جانهای شیرینی که گرفته نشدند. من از محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، محمدمهدی کرمی، محمدحسینی، مجید کاظمی، صالح میرهاشمی و سعید یعقوبی و هزاران انسان شریف و آزادی خواه دیگر صحبت می کنم که در دهه شصت و یا دوره های مختلف دیگر به خاطر عقایدشان، به خاطر آزادیخواهی و عدالت طلبی، به خاطر مبارزه برای یک جامعه بهتر، به جرم عشق ورزی و یا به دلیل گرایشات جنسی خود اعدام و یا به وحشیانه ترین وجه ممکن سنگسار شدند. بزرگترین آمار اعدام در ایران مربوط به مواردی است که شاید در نظر برخی به درجه ای توجیه قضایی داشته باشد. اعدامی های مربوط به جرایم عادی و بخصوص مواد مخدر. حکومت اسلامی چنان از این گروه انسانها اعدام می کند که انگار نه انگار دارد جان انسانی را می گیرد. مثل اینکه این زندانیان حتی حق و حقوقی ندارند. فقط از دم تیغ می گذرانند. به جای اینکه برای رفع مشکلات اجتماعی که خودشان بانی آن هستند رفاه، آسایش، مسکن مناسب، درمان رایگان، آموزش و پرورش رایگان و نان و غذا را به جامعه تزریق کنند از مردم جان بیشتر می گیرند. اینها هدفشان مصون نگه داشتن جامعه از جرم و بزهکاری نیست فقط می خواهند با اعدام زورشان را نشان دهند و مردم را کنترل کنند و جان و ارزش و حرمت انسان را بی ارزش کنند. همین.
ما می توانیم اعدامها را در ایران متوقف کنیم اگر همه ما اعلام داریم اعدام قتل عمد دولتی است و باید ممنوع باشد. ما می توانیم جلوی صدوراحکام اعدام را بگیریم اگر با صدور هر حکم اعدامی نسبت به آن فورا متحدانه دست به اعتراض بزنیم. انقلاب زن زندگی آزادی فرمان خود را صادر کرده است. زنده باد زندگی و نه به اعدام. این فرمان را در فردای پیروزی بر این رژیم تبهکار فورا اجرایی خواهیم کرد.
سردبیر این شماره: کیوان جاوید
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
