کنسرت موسیقی و مقدسات رژیم – میلاد رابعی

مندرج در ژورنال شماره ۵۱۸ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

محمود سالاری معاون هنری وزارت ارشاد در پاسخ به این پرسش که “چرا در شهر مشهد کنسرت اجرا نمی‌شود؟”، گفته: “آیا تا به‌حال کسی در واتیکان کنسرت داده؟…هر کسی می‌خواهد به میلان، رم یا شهرهای دیگر می‌رود و کنسرت برگزار می‌کند.”

تاکنون مردم به این پرسش جناب سالاری هزاران جواب دندان‌شکن در مدیای اجتماعی داده‌اند. به ایشان گوشزد کرده‌اند که برخلاف ادعای شما بارها در واتیکان و در مقابل پاپ کنسرت برگزار شده است و فیلم آن را به اشتراک گذاشته‌اند. توضیح داده‌اند که واتیکان یک کشور- شهر در دل شهر رم، با استقلال اداری است. نه مساحت و نه جمعیتش با مشهد قابل‌قیاس نیست و مهم‌تر این‌که در واتیکان برخلاف مشهد و قم، مردم عادی زندگی نمی‌کنند و… .

اما مشکل رژیم اسلامی با موسیقی و ضدیت و دشمنی‌اش با آن به قدمت خود جمهوری اسلامی است. تاریخی دارد و مبارزاتی در این مورد انجام شده است. انسان‌های زیادی زندانی شده و شلاق خورده‌اند، هزاران ساز را شکسته‌اند و اموال بسیاری را مصادره کرده‌اند.

جمهوری اسلامی از همان ابتدا موسیقی را غنا و طرب و موجب تحریک می‌دانست. در اوایل انقلاب و تا سال‌ها تنها  سرود و مشخصاً سرودهای حکومتی، اجازه پخش از رادیو و تلویزیون را داشت. اما در همین سال‌ها بسیاری از مردم به موسیقی‌های ایرانی و خارجی به‌صورت مخفی گوش می‌دادند و مجازات حبس و جریمه و شلاق نصیبشان بود. حکومت در این‌باره مجبور به عقب‌نشینی بزرگی شد. ابتدا میدانی به موسیقی سنتی داد و آن را تا حدودی آزاد کرد. ( ذکر دلایل مماشات بیشتر حکومت با موسیقی سنتی در این فرصت نمی‌گنجد) پس از آن هم مجبور به پذیرش اشکال محدودی از موسیقی پاپ شد. همه این تغییرات با فشار و مبارزه جامعه و اعمال شدیدترین نوع سانسور و ممیزی همراه بود. مردم و هنرمندان موسیقی، حکومت را قدم‌به‌قدم عقب راندند. البته هنوز هم سایر سبک‌ها از جمله، راک و بلوز و متال و غیره ممنوع و زیرزمینی هستند.

مردم مشهد مشتاقانه خواهان برگزاری کنسرت در شهرشان هستنند و این باید تنها ملاک تصمیم گیری دراینمورد باشد. از طرفی دار و دسته‌های مافیایی وابسته به آستان قدس برای حفظ منافع مادی خود در حفظ مشهد به‌عنوان شهری «زیارتی» زیر بار این امر نمی‌روند. این‌جا هم بحث همیشگی پرکردن جیب‌ها در میان است. اما تاریخ مبارزه مردم بر سر آزادی موسیقی در این سال‌ها نشان داده که برنده نهایی چه کسی خواهد بود. برنده این تقابل جوانانی خواهند بود که برای سرنگونی حکومت خیز برداشته‌اند.

 

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: سوسن صابری

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *