مسکن نامناسب، قتل گاه انسانها – سینا پدرام

مندرج در ژورنال شماره ۳۴۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

هر لحظه به آمار کشته شدگان و مجروحین و بیخانمان زلزله اخیر در ترکیه افزوده میشود. خبرهاى تصویری حاکى از خرابى ها بیشمار آپارتمانها و خانه هایى است که با خاک یکسان شده اند. با مشاهده هر کدام از این تصاویر سوالات دیرآشنایى دوباره بر ذهن هر بیننده اى سنگینى میکند. چرا تعداد قربانیان چنین بى شمار است؟ چه چیزى واقعا کشتار میکند، زلزله یا خانه هاى نامناسب؟ زلزله یا بى مبالاتى حکومتها؟ زلزله یا بى ارزشى تاریخى جان انسانها ؟ زلزله یا سرمایه دارى “مافیایى”؟ چرا ابعاد کشتار به دلیل سوانح طبیعی در کشورهای “جهان سوم” بیداد می کند؟

در یک نظر و در یک مقایسه بسیار به جا، همواره میتوان پرسید که چرا بلایاى “طبیعى” در کشورهاى به اصطلاح پیشرفته کمتر قربانى میگیرند؟ و جواب بسیار سر راست  و صریح این است که تکنولوژى و پیشرفت هاى علمى و صنعتى بشرى، هر کجا که توانسته در زندگى انسانها تاثیرى داشته باشد، هر کجا که توانسته به خدمت جامعه انسانى به کار گرفته شده باشد، جان انسانها را در مقابله با این فجایع محافظت کرده است.

با ساختن بناها و اماکن عمومى غیر استاندارد و غیر مقاوم در مقابل زلزله، باید منتظر فجایع بسیار بیشتری بود. آپارتمانها و خانه هاى غیر استاندارد این مناطق از ایران گرفته تا سوریه و ترکیه، مامن ایمنى براى مردم نیستند، کشتارگاه هاى آینده آنان هستند. به تعبیرى کاملا معتبر زلزله در ابعاد وسیع نمی کشد، خانه های غیر استاندارد میکشند. این را هم باید افزود که حکومتهاى مافیایى نیز در ایجاد این فجایع سهیم اند.

ارتشاء، عدم نظارت صحیح در پروسه ساخت اماکن و معابر عمومى، عدم تخصیص امکانات و بودجه مکفى براى چنین اتفاقاتى، عدم وجود هر گونه اقدامات و سیاستهاى پیشگیرانه با وجود اخطارهاى مکرر متخصصان و دانشمندان این امور و نهایتا رقابت براى کسب سودهاى میلیاردى توسط شرکتهاى خصوصى و دولتى در امر خانه سازى و کالایى کردن محیط و محل زندگى انسانها، کارنامه سیاه حکومت هاى کشورهایى است که زلزله و دیگر حوادث طبیعی جان انسانها را در آن به کرات می گیرند.

خشم، استیصال، غم بیکران، اشک مادران و کودکان، زجه هاى پدران، اندوه غیر قابل وصف، امیدهاى پرپرشده تصاویرى هستند که در ضمیر تک تک ما براى همیشه نقش خواهند بست. فجایعى در این سطح همواره احساس همدردى و همیارى انسانها در سراسر دنیا را بر می انگیزد و این بار نیز تمامى دنیا با بهت و هراس به یارى و کمک به زلزله زدگان شتافتند.

سوال این است، با ادامه حیات این سیستم سرمایه دارانه آیا نقطه پایانى بر این همه ظلم و محنت میتوان یافت؟ پاسخ در خود سوال نهفته است.

 

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *