ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۴۲۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
مدتی است در میان جریانات اپوزیسیون طیف راست از جمهوریخواه تا سلطنت‌طلب، با اصطلاحی به نام کارآفرین روبرو هستیم. این اصطلاح را جمهوری اسلامی که خود را حکومت مستعضفان! مینامید بکار گرفت و اکنون شاهد بکارگیری آن در ادبیات این اپوزیسیون هستیم. مثلا در منشور پنج جریان جمهوریخواه از “همکاری با تشکل‌های کارآفرینان” صحبت شده است. منظورشان تشکل‌های سرمایه‌داران است. اینقدر کلمه سرمایه‌دار در فضای مبارزاتی ایران نفرت‌انگیز است که آنرا در زرورق کارآفرین پیچانده‌‌اند.
در پلاتفرمهای این جریانات دفاع از کارگر کیمیاست. حتی یک سطر ازحق کارگر برای آزادی بی‌قید و شرط بیان، اعتراض، تشکل و اعتصاب و یا خواست‌‌های رفاهی‌اش دیده نمیشود اما از ضرورت تشکل‌های سرمایه‌داران و همکاری با آنها صحبت میکنند. اینها تا مغز استخوان ضد کارگر و طرفدار سرمایه و نظام سرمایه‌داری هستند و همکاری با تشکل‌های سرمایه‌داران، که اسم رمز حکومت سرمایه‌داران است، از طبیعت آنها ناشی میشود. اما بحث من اینجا در مورد کلمه “کارآفرین” است.
ظاهر قضیه این است که سرمایه‌دار، کارخانه یا یک موسسه تولیدی دایر میکند و برای چندصد یا چند هزار کارگر کار می‌آفریند. این یک کلاهبرداری آشکار است. این سرمایه‌دار نیست که کار ایجاد میکند. این کارگر است که هم ثروت تولید میکند، هم با گسترش وسایل تولید امکان تازه برای کار ایجاد میکند و هم سود استثمارگری به نام سرمایه‌دار و دولتش را تامین میکند. کارگر از طریق فروش نیروی کارش ارزشی بسیار بیشتر از آنچه به اسم مزد دریافت میکند، تولید میکند که به تملک کارآفرین! درمیاید و خود از نعماتی که می‌آفریند محروم میشود. اما در ادبیات احزاب بورژوایی، همانند جمهوری اسلامی، تاجی بر سر این طبقه مفتخور گذاشته‌اند و او را به مقام کاذب کارآفرین! ارتقا داده‌اند.
در نظام هایی مانند جمهوری اسلامی کارگر از ساده‌ترین حق اعتراض محروم است. اپوزیسیون‌هایی مانند سلطنت‌طلبان و جمهوریخواهان هم در پلاتفرم‌ها و منشورهایشان کوچکترین حقی برای کارگر قائل نیستند و اگر به قدرت برسند راهی جز سرکوب کارگر برای تامین منافع طبقه سرمایه‌دار ندارند. بیجهت نیست که از همین الان اعلام میکنند که سپاه و ارتش و سایر نیروهای سرکوب را نگهمیدارند یا در بهترین حالت در مورد آن سکوت میکنند. همکاری با تشکل‌های کارآفرینان! و در واقع حفظ حکومت کارآفرینان بدون نیروی سرکوب غیر ممکن است. اما فضای جامعه ایران چنان چپ و آزادیخواهانه است که اینگونه جریانات و اینگونه منشورها را برنمیتابد. دقیقا به همین جهت است که با هر منشوری منتشر میکنند بیشتر منزوی میشوند و از هم وا هم وامیروند.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
