قره آغاج خشک نمیشد اگر… – نوید مینائی

مندرج در ژورنال شماره ۲۱۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

رودخانه قره‌آغاج در استان فارس خشک شد، مسئولین محیط زیست علت آنرا “مدیریت ناکارآمد منابع آب و کشاورزی ناپایدار” اعلام کردند.

امروز دیگر همه می دانند فجایع محیط زیستی در ایران نه به دلیل گرمایش زمین یا تغییرات اقلیمی جهانی است، که عمدتا به دلیل خرابکاری های است که طی ۴۳ سال گذشته توسط دولتها و نهادهایی چون سپاه و آستان قدس انجام شده.

ساختن سدهای کارشناسی نشده، تغییر مسیر و انتقال آب به مناطق غیر از بستر طبیعی رودخانه و لیست طولانی از پروژه هایی که صرفا برای پر کردن جیب حکومتی ها انجام شده اند.

اگر حکومت اندکی، فقط اندکی به مصلحت مردم و محیط زیست عمل می کرد، می بایست اول به داد صنعت و تکنولوژی کشاورزی می رسید، آن را به تکنولوژی روز ارتقاء میداد و از تجربه دیگر کشورها در این زمینه استفاده می کرد. طرح های آبخیزداری را به صورت گسترده اجرا می کرد و به جای تخریب جنگل های شمال و البرز اقدام به جنگل کاری می کرد. به جای خشکاندن هورالعظیم آن را محافظت می کرد، برای مناطقی که در آن زمین و آب و اکوسیستم مناسب برای کشاورزی نیست صنایع کم آب برای گذران زندگی مردم ایجاد می کرد. چنین سیاستهایی تضمین کننده امنیت مردم است.

ولی وقتی سیاست اصلی حکومت قلدران اسلامی “استقلال” است طبیعی است که قبل از محیط زیست و زندگی عموم مردم به فکر بمب اتم و ساخت موشکهای نقطه زن و ماهواره بر باشند.

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: آذر پویا

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com