مندرج در ژورنال شماره ۵۵۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
در گفتگو با رویداد ۲۴، احمد علیرضابیگی نماینده تبریز میگوید: باید به سمت مشارکتپذیری با مردم برویم. مردم سرمایه قابلتوجهی دارند و نقدینگی در حد بالایی در دستشان است؛ این در حالی است که همه بازارهای ما دچار رکود شدهاند و خروج سالیانه ۱۱ میلیارد دلار سرمایه از کشور اتفاق میافتد.
دررابطهبا “فرار سرمایهها” یک موضوع را باید روشن گفت که چنین طرز تلقی از موضوع کاملا نادرست و خلط مبحث است. این ثروت مردم ایران، نتیجه کار و تلاش میلیونها انسانی است که در آن جغرافیا زندگی میکنند که از معیشت و جیب آنان ربوده میشود.
وضعیت اقتصادی در ایران طبق تعریف همیشه “بحرانی” است. از دوران رفسنجانی، “سردار سازندگی” تا ابراهیم رئیسی، “سرجوخه بازندگی”، هر روز ما شاهد “بحران اقتصادی”، رکود اقتصادی، گرانی مایحتاج زندگی، مسکن و غیره بودهایم. سو مدیریت، ناکارآمدی این یا آن دولت، نبود متخصص و تکنوکرات “کاربلد”، انحصارطلبی این یا آن جناح حکومتی، تحریمها و غیره از جمله دلایل عمده ایست که هرازگاهی توسط حضرات تبلیغ میشود.
در سطح کلی آنچه که در مورد “سرمایهگذاری” بلندمدت و ثابت باید اشاره کرد، تأثیر “ثبات سیاسی” در روند صعودی و یا نزولی آن است. روشن است که بعد از انقلاب ۵۷، ایران “جزیره امن” برای سرمایهگذاریهای کلان، زیرساختی و بلندمدت بهحساب نمیآمد. نه کارگر “مطیع” و “قانع” شد و نه حکومت از پس شهروندانش بر آمد.
پس از سقوط شاه بهعنوان ژاندارم منطقه، جنبش اسلام سیاسی و در رأس آن جمهوری اسلامی در عرصه اقتصادی فاقد هرگونه جذابیت برای سرمایهگذاریهای طولانیمدت بود. در دنیای بعد از فروپاشی بلوک شرق، و گشایش بازار بزرگ چین به روی سرمایههای “خارجی” که دنیا را با کمبود “سرمایه” مواجه کرد، این جذابیت کاهش بیشتری پیدا کرد.
باتوجهبه مشاهدات ۴۵ سال گذشته، سرنگونی رژیم اسلامی اولین گام در خصوص “سرمایهگذاری”های طولانیمدت بهحساب میآید. سؤال کلیدی این است که چه سیستم سیاسی اقتصادی میتواند “سرمایهگذاری” های طولانیمدت را نه در خدمت یکدرصدیها و نوکیسههای آینده، که در خدمت رفاه اکثریت جامعه قرار دهد؟
حکومتی که از نظارت مستقیم و شورایی مردم برخوردار باشد، حداقل میتواند ضامن برخورداری اکثریت مردم از پیشرفتهای اقتصادی و رفاهی جامعه باشد.
سردبیر این شماره: سیاوش آذری
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com