مندرج در ژورنال شماره ۵۶۶ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
گزارشهای مختلف از غزه توسط سازمانهای جهانی گوناگون، از کشته و مجروح شدن بیش ۱۰ هزار کودک در سه هفته گذشته خبر میدهند. این در حالی است که سازمان ملل دیروز اعلام کرد حمله هوایی اسرائیل به اردوگاه جبالیا میتواند “جنایت جنگی” باشد. این نهاد اعلام کرد: “باتوجهبه تعداد زیاد تلفات غیرنظامیان و ابعاد ویرانی ناشی از حمله هوایی اسرائیل به اردوگاه جبالیا، نگرانی جدی داریم که این حملات نامتناسب میتوانند معادل جنایت جنگی باشند”. جنگی وحشیانه از طرف اسرائیل و حماس به مردم غزه تحمیل شده است.
اما جنگ غزه، جنگ نیست. کشتار عامدانه است. کشتاری از دست نسلکشی است و ازاینرو در حافظه نسلها نقش خواهد بست. کودکان محکومان بیصدای توحش جنگ هستند. در چند هفته گذشته بیش ۳۴۰۰ کودک جان خود را ازدستدادهاند. در لشکرکشی اخیر اسرائیل به غزه هر ۱۰ دقیقه یک کودک کشته شده است و یکسوم مجروحان جنگی را کودکان تشکیل میدهند.
عواقب جنگ برای کودکان بسیار است. تخریب مدارس باعث تخریب آموزش کودکان میشود. پناهندگی و کوچ اجباری و زندگی در کمپ پناهندگان و غیره تمامی زیرساختها و شبکه اجتماعی که کودک به آن خو گرفته است را از میان میبرد. زندگی در محیط خشن جنگ، خشونت را برای کودک “عادی” میکند. اختلالات استرسی بعد از حوادث جنگی در کودکان بهمراتب بیشتر از بزرگسالان است. اختلالات روحی و روانی میتواند در تمامی ساختارهای زندگی آتی کودکان تأثیرات مخرب و ماندگار به جا بگذارند. تحقیقات جدید نشان میدهند که جنگ حتی در زندگی کودکانی که به دنیا نیامدهاند تأثیرات مخرب دارد. لیست این تأثیرات منفی بسیار بالابلند است. امروز در بیمارستانهای غزه با یک ترم جدید پزشکی روبهرو هستیم؛ “کودکان زخمی بدون پدر و مادر”
در غزه امروز، هم انسانها و هم انسانیت هر دو به سلاخی کشیده شدهاند. اما راه دیگری وجود ندارد. گریستن دیگر التیامبخش نیست. نفرت از جنگ قلبی را تسکین نمیدهد. بهخاطر کودکان باید ایستاد و به هر نحوی خواستار توقف این نسلکشی کثیف شد. باید خواستار کمکرسانی بیقیدوشرط به آوارگان این کشتار شد. انسانیت متمدن برای نجات کودکان باید به پا خیزد. برای کودکان باید ایستاد.
سردبیر این شماره: آذر پویا
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com