موج مهاجرت از ایران و بحران سیاسی رژیم - سیاوش آذری

موج مهاجرت از ایران و بحران سیاسی رژیم – سیاوش آذری

مندرج در ژورنال شماره ۵۸۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

بر اساس گزارشی که به‌تازگی در فایننشنال تایمز منتشر شده نرخ مهاجرت از ایران به کشورهای ثروتمند از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۱ افزایشی ۱۴۱ درصدی داشته است. بنا بر همین گزارش تعداد مهاجران از ۴۸ هزار نفر در سال ۲۰۲۰ به ۱۱۵ هزار نفر در سال ۲۰۲۱ رسیده است.

بنا بر بند سیزدهم اعلامیه جهانی حقوق بشر حق انتخاب محل زندگی از جمله حقوق پایه‌ای همه آحاد جامعه انسانی است. مسلماً شهروندان ایرانی که اقدام به مهاجرت “قانونی” و یا “غیرقانونی” می‌نمایند، مانند تمامی مهاجرین و پناه‌جویان جهان، باید در انتخاب خود آزاد و از هر گونه محدودیتی در امان باشند. اینکه انسان‌ها با امید زندگی در شرایطی بهتر و انسانی‌تر اقدام به ترک زادگاه خویش و سکنی‌گزیدن در کشوری دیگر می‌کنند نیز از بدیهیات است. در شرایط متعارف در جوامع سرمایه‌داری این امری طبیعی بشمار می‌آید: همانطور که سرمایه گرایش به سرازیرشدن به بازارهای پرسودتر را دارد، نیروی کار در حیطه و رتبه‌های مختلف تولیدی و خدماتی نیز گرایش به حرکت به‌سوی جوامعی را دارد که وصول به شرایط کاری بهتر و مزایای بیشتر را مهیا سازند.

در ایران تحت سیطره رژیم آدم‌خواران اسلامی جدا از شرایط بحرانی اقتصادی و کاری، شرایط اجتماعی، فشارهای سیاسی، ترس از مورد پیگرد قرارگرفتن و زندانی و شکنجه‌شدن به‌خاطر داشتن عقاید مغایر با قوانین اسلامی حاکم و انتقاد و اعتراض به رژیم، مورد فشار و آزار و تبعیض قرارگرفتن به جرم زن بودن و یا داشتن گرایش جنسی متفاوت، محروم شدن از هر گونه حقوق پایه‌ای بدون هیچ دلیل و توجیه عقلایی از جمله عواملی است که موج مهاجرت از ایران را تشدید می‌نمایند.

این اما جلوه دیگری از مناسبات سرمایه‌دارانه دزدسالار حاکم بر کشور است که ریشه در بحران لاعلاج سیاسی رژیم اسلامی دارد. کارکرد سرمایه در ایران، به‌خاطر امکان‌ناپذیر بودن ادغام سیاسی – اقتصادی جمهوری اسلامی در چرخه حرکت جهانی سرمایه، در شرایط بحران دائمی قرار دارد که در کنار دامن‌زدن به “فرار سرمایه” موجب “مهاجرت دسته‌جمعی کنترل نشده” نیروی کار می‌گردد که این خود به تعمیق بحران دامن می‌زند.

تنها پاسخ “متعارف” به بحران جمهوری اسلامی و راه برون‌رفت از این دور باطل سرنگونی انقلابی حکومت اسلامی و برقراری شرایط اجتماعی است که فراهم نمودن تمامی امکانات و مواهب موجود برای تمامی اعضای جامعه را در دستور داشته باشد. انقلاب جاری بیان درک عمیقِ اجتماعی این تنها راه‌حل ممکن است.

 

سردبیر این شماره: سوسن صابری

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *