مندرج در ژورنال شماره ۶۱۵ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
خیزش ۸۸ و خیزشهای انقلابی بعد از آنرا باید مانند حلقه های زنجیر از یک روند عمیق سیاسی دید که به انقلاب زن زندگی آزادی منجر شد. این خیزشها بدلیل سرکوب شدید و عدم آمادگی همهجانبه مردم، عقب رانده شدند اما هر کدام از آنها مردم را در موقعیت بهتری برای خیزش بعدی قرار دادند و حکومت را در موقعیت ضعیفتر و شکنندهتری.
خیزش ۸۸ که خود در ادامه خیزش ۷۸ شکل گرفت، دومین حرکت تودهای برای سرنگونی حکومت بود که به بهانه تقلب انتخابات صورت گرفت، با شعار مرگ بر دیکتاتور ادامه یافت، چوبدستی اصلاحطلبان را کنار گذاشت و در دیماه ۸۸ کاملا به جنبشی سرنگونیطلبانه تبدیل شد. ۹۶ ادامه ۸۸ بود با شعار اصلاحطلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا و با اشکال تعرضی و انقلابی، حمله به موسسات سرکوب و مراکز مذهبی سرکوب را در دستور گذاشت. راه حل انقلاب علیه کل حکومت را در جامعه تثبیت کرد و پوچی راه حلهای هم اصلاحطلبان و هم اپوزیسیون دست راستی را به ذهنیت عمومی جامعه تبدیل کرد. در خیزش ۹۸ اعتراض سراسریتر شد و “جمهوری اسلامی نابود باید گردد” شعار خصلتنمای مردم شد. این خیزشها هر کدام پلهای برای خیزش بعدی بود.
انقلاب ۱۴۰۱ بر دوش خیزشهای قبلی سر بلند کرد، بسیار عمیقتر، تودهای تر، با منشورهایی رادیکال، مردم تعرضیتر و حکومت دفاعیتر، نیروی سرکوب ناآمادهتر و مردم متشکلتر و آمادهتر، حکومت متشتتتر و صفوف مردم متحدتر. توازن قوا را خیزشهای قبلی عوض کرده بود و انقلاب ۱۴۰۱ ادامهدار شد. شعار “زن زندگی آزادی” شعار و هویت این انقلاب بود و میلیونها زن بیحجاب یک ستون مهم آن. در همه این خیزشها زنان نقش برجسته داشتند اما اینبار انقلاب کاملا خصلت زنانه یافت. همه این خیزشها خصلت ضد مذهبی داشتند اما اینبار با بیحجابی عمومی در شهرها و روستاها و هزار ابتکار دیگر نشان داد که جامعه میخواهد بطور کلی با مذهب و فرهنگ و سنتهای کهنه تعین تکلیف کند. تداوم انقلاب نیروهای بیشتری را به درون خود کشاند، خلاقیتها گل کرد، قلب مردم جهان را تسخیر کرد، ترانههای زیبا به شعار زیبای انقلاب اضافه شد، حجاب اختناق را کنار زد، چهرههای بیشماری را به جلو صحنه راند و بیربطی اپوزیسیون راست و شخصیتهای آن به جامعه و آرمانهای مردم را در بعدی اجتماعی نمایان کرد. به دول غربی نیز حالی کرد که این حکومت ناپایدار است.
خیزشهای دو دهه گذشته که به انقلاب ۱۴۰۱ فراروئید، ایران را وارد عصر تازهای کرد، باور به پیروزی را در مغز استخوان جامعه و باور به شکست را در صفوف حکومت و نیروی سرکوبش تثبیت نمود. جامعه اکنون روی پله آخر ایستاده تا بالاخره کار را به سرانجام برساند.
سردبیر این شماره: کیوان جاوید
سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com