رضا پهلوی و “آزادیهای سیاسی” در دوران پدرش – کاظم نیکخواه

مندرج در ژورنال شماره ۱۸۲ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

رضا پهلوی روز ۱۴ مرداد، در بیانیه ای به مناسبت سالروز مشروطیت گفت: “دقیقا زمانی که خواست مهم مشروطیت، یعنی آزادی سیاسی و دموکراسی در ایران می‌توانست محقق شود، انقلاب واپس‌گرایانه ۵۷ علیه ارزش‌های تجددخواهانه مشروطه رخ داد”.

هیچکس بجز ولیعهد خبر نداشت که شاه بیچاره قرار بوده تمام سرکوبها و اعدامها و گورستان آریامهری و سیستم تک حزبی را جمع کند و آزادیهای سیاسی و دموکراسی را برقرار کند، که ناگهان مردم ریختند توی خیابان و مرگ بر شاه گفتند و مانع برنامه دموکراسی ملوکانه شدند! جالب اینست که خود شاهزاده و بقیه هم طی این چهل و اندی سال “چنین نقشه ای” را رو نکرده بودند.

ایشان از جمهوری اسلامی به‌ عنوان حکومتی نام برده است که «از همان روز نخست، … آزادی‌های اجتماعی مردم و به‌ویژه زنان را سلب کرد”. بالاخره رضا پهلوی باید روشن کند که آزادیهای سیاسی قرار بود بعدا توسط پدر ایشان برقرار شود، یا قبلا برقرار بود و جمهوری اسلامی آنرا از مردم سلب کرد؟! این بدان معناست که آرزوی دست نیافتنی رضا پهلوی بازگرداندن گورستان آریامهری و فروختن آن به مردم تحت عنوان جامعه آزاد است.

از همه این حرفها درک معوج رضا پهلوی از آزادیهای اجتماعی روشن تر می شود؛ آزادی یعنی سیستم تک حزبی درباری، گورستان آریامهری، ساواک و شکنجه و اعدام زندانیان سیاسی و همه آن خودکامگی و خفقان حاکم در زمان پهلوی. او فکر میکند میشود خفقان سلطنتی را به مردم تشنه آزادی بفروشد. اما نشان میدهد نه مردم را میشناسد و نه آزادی را.

 

 

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *