جمهوری اسلامی و بحران کم‌آبی – میلاد رابعی

مندرج در ژورنال شماره ۳۷۶ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

هم‌زمان با روز جهانی آب، سازمان ملل متحد و همچنین سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در گزارش‌هایی نسبت به گسترش کمبود آب در سراسر جهان هشدار دادند و اعلام کردند جمعیت شهری مواجه با کمبود آب تا سال ۲۰۵۰، دو برابر می‌شود.

درحالی‌که موضوع کمبود آب آشامیدنی سالم نسبت به نرخ افزایش جمعیت در جهان تبدیل به یک بحران بین‌المللی شده است، نگرانی‌ها از این بابت در مورد مناطقی مانند خاورمیانه و ایران که در ناحیه آب‌ و ‌هوایی خشک و نیمه‌خشک و کم‌بارش واقع شده‌اند بیش از سایر نقاط جهان است.

تردیدی نیست که جغرافیای ایران، مردم ساکن در این منطقه را از دیرباز با مشکل کم‌آبی و خشک‌سالی‌های پیاپی درگیر کرده است اما در دهه‌های اخیر، این بی‌کفایتی و سوءتدبیر و مهمتر از اینها تعرض افسار گسیخته حکومت به منابع طبیعی با هدف پُر کردن جیبهایشان بوده است که شرایط به غایت اسفناکی را به‌بار آورده است.

درحال‌ حاضر رشد تکنولوژی و انجام مطالعات گسترده در زمینه ذخایر آبی توانسته تا حد زیادی از ایجاد بحران‌های کم‌آبی بکاهد. برای مثال کشورهای عربی در خاورمیانه در این مورد به پیشرفت‌های قابل‌ملاحظه‌ای دست یافته‌اند و تا حدی این بحران را کنترل کرده‌اند. اما سیاست‌های ویرانگر حکومت اسلامی در ایران در جهت عکس حرکت کرده است. سدسازی‌های بی‌رویه و غیرعلمی یکی از این سیاست‌ها است که تنها حاصل آن پُر کردن جیب مقاطعه‌کاران و کلان‌سرمایه‌داران وابسته به حکومت بوده است.

عمق فاجعه کم‌آبی و نتیجه این سیاست‌ها را به‌ویژه در استان‌هایی مانند خوزستان و سیستان و بلوچستان می‌توان به چشم دید. کسانی که با زندگی در این مناطق آشنایی دارند می‌دانند که سال‌ها است آب آشامیدنی مردم از سیستم لوله‌کشی منازل تأمین نمی‌شود. آب متعفنی که در این لوله‌ها جریان دارد حتی قابلیت استفاده برای استحمام را هم ندارد. مردم ناچار هستند برای تأمین آب شرب خود هر روز مسافتی را طی کنند و ظروف خود را از آب تانکرهای ثابت و یا سیار پُر کنند. به میزان سلامت همین آب هم هیچ اطمینانی وجود ندارد. سال‌ها است که در بسیاری از مناطق ایران تهیه آب سالم به یک تلاش روزمره و سخت و خسته‌کننده برای مردم بدل شده است. در تهران و سایر شهرها نیز تابستان‌ها شاهد هشدارهای مکرر برای صرفه‌جویی در مصرف آب هستیم.

جمهوری اسلامی مسئول مستقیم این مشکل کاملاً قابل پیش‌گیری است. مشکلی که هر سال بر ابعاد آن افزوده می‌شود و حل آن دغدغه این رژیم فاسد نیست. مردم نیز دریافته‌اند که تا سرنگونی کامل این حکومت آب خوش از گلوی هیچ‌کس پایین نخواهد رفت.

 

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: محسن ابراهیمی

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *