ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۴۸۲ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
محمدتقی فاضل میبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم، با بیان اینکه “در زمان شاه، روحانیت پناهگاه مردم بود”، به “دیده‌بان ایران” گفت: “اکنون همان مردم انواع و اقسام توهین‌ها را به روحانیت می‌کنند، بنابراین روحانیت دیگر جایگاه سابق خود را ندارد.”
ارزیایى آخوندى از کارنامه ١۵٠ ساله حضرات در سیاست و جامعه ایران بهتر از این نیست. جعلی و سطحی است و به درد فیضیه میخورد. تمام ادبیات شفاهى و کتبى مشروطیت، آکنده از هجو و نقد مذهب و آخوند جماعت است. انقلاب مشروطیت که متاثر از تحولات اجتماعى و سیاسى در غرب و بخصوص دوران رنسانس بود، به درست عنصر مذهب و تاجران صنعت مذهب را مانع بزرگى در برابر پیشرفت اجتماعى و اقتصادى ایران ارزیابى کرد و تا توان داشت در مقابل آن ایستاد. این واقعیتى است که شکست انقلاب مشروطیت و عروج پهلوى لطمه تاریخى بزرگى در مبارزه مدرنیته با جهالت مذهبى در بُعد اجتماعى و سیاسى آن وارد کرد ولى از ژرفاى آن نکاست. از سوى دیگر یک جا بجایى طبقاتى در مبارزه با مذهب در دوران پهلوى بوقوع پیوست. این بار نه بورژوازى تازه به دوران رسیده بلکه سوسیالیستها و طبقه کارگر جوان ایران بود که شنل مدرنیته و مبارزه با مذهب را به تن کرد. علیرغم تبلیغات ناسیونالیسم ایرانى، این نه پهلویسم بلکه طبقه کارگر ایران و نمایندگان این طبقه بودند که به جنگ علیه جهالت و ترویج مدرنیته و سنتها و فرهنگ مدرن شتافتند. دیکتاتورى پهلوى مذهب را درست در جایگاه واقعى آن یعنى تخمیر و تحمیق افکار از سویى و از سوی دیگر یک ایدئولوژى با هسته شیعى در تقابل با ناسیونالیسم سنى- عربى به کار گرفت. نتیجه آن بود که دیدیم.
با انقلاب ۵۷ مذهب این بار در شکل اسلام سیاسى و در مقابله با انقلاب مردم و “خطر کمونیسم” به شکل مستقیم چراغ سبز خود را از قدرتهاى غربى گرفته و به قدرت رانده شد. از آغاز کار رژیم اسلامى در ایران، مبارزه با مذهب و هر آنچه که با آن تداعى میشود به یک عنصر و پایه اساسى مبارزه مردم مبدل گشته است. انقلاب زن زندگى آزادى میرود که این دمل چرکین را از بدن جامعه ما جراحى کند و مذهب را براى همیشه به فاضلاب تاریخ بفرستد.
در تاریخ معاصر ما، روحانیت، آخوند و ملا، معرف و نماینده جهالت، مفت خورى، تن پرورى، دریوزگى، چاکرمنشى، رذالت، خدمت گزارى به سلطنت و نهایتا قدرت طلبى و دیکتاتورى خون آشام است. ادبیات شفاهى و طنز ما با نقد این ابلهان الهى غناى خاصى گرفته است. اما در عرصه جامعه و سیاست، بر خلاف نظر “فیضیه ایها” در هیچ مقطعى این صفات مورد احترام مردم ایران نبوده اند.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: سوسن صابری
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
