ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۵۷۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
هویت ۲۲ نفر از حداقل ۳۲ قربانی آتش سوزی کمپ لنگرود احراز شده است. ۴ نفر از قربانیان کارگران خدماتی و نگهبان کمپ بودند و ۱۸ نفر مددجویانی که داوطلبانه به این کمپ مرگ پا گذاشته بودند به این امید که از اعتیاد نجات پیدا کنند.
اسامی قربانیانی که تا کنون مشخص شده است: ساسان کیهان‌نیا، علی ملکی، تقی هاشمی، حسین شیرزاد اسماعیل دیبایی، نعیم قنبری، علی باخدا، ستار پورمحمد، حمزه خجسته، حسین دادگر، سجاد اژدهاک، آرمان جمهوری، یاسر کفایتی، محراب فلاح، صمد حق بین، ابوالقاسم نوروزی، مازیار جعفری، افشین راستگو، حسن عزیزی، هادی محمدی، حسن و مهدی.
مددجویان این کمپ دو بار قربانی جمهوری اسلامی شدند. یکبار قربانی اعتیاد که مسئولیتش مستقیما بعهده این نظام است. اعتیاد میلیونی در این مملکت محصول فقر، فلاکت، بیکاری جوانان و نداشتن آینده‌ای روشن، فرهنگ عزا و ضد جامعه، فقدان تفریحات سالم برای اکثریت مردمی که آقازاده و از ژن برتر! یا متعلق به اقلیت کارفرمایان و پیمانکاران بیرحم و رانتخوار نیستند. بار دوم نیز قربانی حکومتی شدند که ارزشی برای انسان‌ها قائل نیست. آنها به امید ترک اعتیاد به این کمپ پا گذاشتند. اما بجای اینکه شخصیت‌شان را بازیابند، اعتماد بنفس پیدا کنند و به زندگی برگردند، تحقیر و شکنجه شدند و شلاق خوردند، مورد توهین قرار گرفتند و سرانجام اسیر آتش شدند. حتی راه فراری برای آنها باقی نگذاشته بودند. اینجا کمپ نبود زندان و شکنجه‌گاه بود مانند سایر زندان‌های حکومت.
این حکومت شکنجه و مرگ و عزا و تباهی است. حکومت جهل و فساد، حکومت سازمانده جهنم واقعی برای اکثریت مردم و بهشت برای اقلیت حاکم، حکومتی که به سفره خالی مردم هم رحم نمیکند تا همه امکانات را به حلقوم طفیلی‌ها و بیکاره‌های حاکم و نهادهای مذهبی، به ارگانهای سرکوب و گروه‌های اسلامی شبیه خودش در خاور میانه بریزد. راه حل واقعی چیزی جز یک انقلاب زیر و رو کننده نیست. این نظام باید با تمام ارگانهای مذهبی و سرکوبش، قوانینش و تمام بنیادهایش در هم شکند تا نظامی انسانی بنا شود.
ایران کشوری بسیار غنی است. میتوان در این کشور بهشتی برای همه ساکنینش ساخت که دیگر نه خبری از فقر و بیکاری و تبعیض و سرکوب و تحقیر باشد و نه از اعتیاد و تن فروشی و خودکشی و افسردگی و هزار مصیبت و فاجعه دیگر. میتوان و باید جامعه‌ای ساخت که از اسارت طبقاتى، از بردگى مزدى، از اسارت معنوى و از حقارتى که این نظام به مردم تحمیل میکند رها شده باشد.
سردبیر این شماره: محسن ابراهیمی
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
