افزایش اعدام‌ها، موقعیت رژیم - کیوان جاوید

افزایش اعدام‌ها، موقعیت رژیم – کیوان جاوید

مندرج در ژورنال شماره ۶۴۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

این روزها ماشین کشتار جمهوری اسلامی شدیداً فعال است. آیا گسترش اعدام‌ها علی‌رغم اعتراضات بسیار گسترده جهانی و علی‌رغم مخالف وسیع سازمان‌ها و نهادها و تشکل‌های مدافع حقوق انسانی در داخل ایران نشان‌دهنده قدرت و استحکام حکومت است؟

در این یادداشت ابتدا موقعیت حکومت اسلامی را اجمالاً مورد بررسی قرار می‌دهیم و در ادامه به موقعیت جنبش سرنگونی می‌پردازیم.

از اقتصاد جمهوری اسلامی شروع کنیم: طبق همه داده‌ها، تحلیل‌ها و برآوردهای اقتصادی در ایران و جهان موقعیت اقتصادی جمهوری اسلامی اسفناک است. این رژیم با یک بحران فزاینده اقتصادی روبرو است و هیچ چشم‌اندازی برای کاهش این بحران اقتصادی برای رژیم متصور نیست. رژیم اسلامی در محاصره و انزوای جهانی قرار دارد و حتی قادر به دریافت پول حاصله از فروش نفت و گاز نیست.

موقعیت سیاسی جمهوری اسلامی: انزوای سیاسی جمهوری اسلامی پدیده‌ای است که نه فقط برای مردم ایران و جهان که برای کل حکومت شناخته شده است. حکومتی که با اکثر کشورها در جهان سر ستیز دارد و به همین دلیل تنها می‌تواند با صدور تروریسم در چند کشور خاورمیانه برای خود عمر کوتاهی بخرد، نمی‌تواند رژیمی باثبات و پابرجا باشد.

وضعیت داخلی جناح‌های درون حکومت: نزاع تا سرحد مرگ بین جناح‌های داخلی، ریزش نیروی بیشتر و تسویه‌حساب‌های عمیق‌تر، شفاف‌ترین تصویر از موقعیت درونی حکومت است. مصطفی‌ پورمحمدی از اعضای کمیته مرگ و وزیر سابق اطلاعات، و حسن روحانی از قدیمی‌ترین مهره‌های کلیدی حکومت، جدیدترین ریزش‌های سیاسی در صفوف این حکومت است.

در مقابل این شرایطی که جمهوری اسلامی اسیر آن است، جنبش سرنگونی قرار دارد که در هیچ زمان تا امروز این‌چنین در بطن و عمق جامعه نفوذ نکرده بود. جنبشی به‌راستی عمومی و همگانی، جنبشی که علناً کل موجودیت حکومت را به مصاف طلبیده است و رژیم قادر به مهار این جنبش نیست. این جنبش تجربه انقلاب زن زندگی آزادی را با خود دارد و هر چند با سرکوب وحشیانه موقتاً قادر به حضور خیابانی گسترده نیست، اما می‌تواند باتوجه‌به موقعیت درهم‌شکسته رژیم مجدداً خیابان‌ها را تسخیر کند و بیش از گذشته در همراهی با جنبش‌های اعتراض اجتماعی و جنبش کارگری، کار حکومت را یکسره کند. گسترش اعتراضات رفاهی و کارگری نمود برجسته دیگری از حضور مردم در تقابل با حکومت است. نهایتاً این اعدام‌ها مردم را محتاط نمی‌کند، آتش خشم اجتماعی آنها را شعله‌ورتر می‌کند.

 

سردبیر این شماره: محسن ابراهیمی

سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *