مندرج در ژورنال شماره ۶۴۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
در پی بررسی لایحه بودجه سال ۱۴۰۳، از سوی نمایندگان مجلس اسلامی، اعتبار اختصاصیافته به سازمان صداوسیما ۲۴ هزار میلیارد تومان تصویب گردید. این رقم سه برابر بودجه این سازمان در سال جاری است. این لایحه در حالی تصویب شد که به اعتراف سران رژیم، صداوسیما مخاطبان خود را ازدستداده است. به قول معاون سپاه “مردم رغبت چندانی به دیدن برنامههای صداوسیما ندارند.”
اولین سؤالی که به ذهن شما خطور میکند چیست؟ اگر کسی برای صداوسیما تره خرد نمیکند، چرا باید چنین بودجه هنگفتی را برای آن تصویب کرد؟ جواب را باید در دزدی و رانتخواری نهادینه شده در تاروپود حکومت اسلامی جست.
نمایندگان نامحترم مجلس اسلامی بیشتر از همه میدانند که بودجههای هنگفت برای ستادهای سرکوبگر رژیم از ارتش و سپاه گرفته تا بسیج و پلیس و دستگاه تبلیغاتی رژیم اعم از صداوسیما تا دکانهای تبلیغات مذهبیشان، چیزی نیست جز دزدی و سرقت سازمانیافته از جیب مردم.
یه جای هزینهکردن در آموزشوپرورش و یا بخش درمان و بهداشت، تمام هموغم سران رژیم این است که بخشی از بودجه را به حسابهای بانکی خود و اعوان و انصارشان سرازیر کنند. سه برابر کردن بودجه صداوسیما به بهانه اینکه “ما در یک جنگ رسانهای قرار داریم” بسیار نخنماست. رابطه دستگاههای تبلیغی با حاکمیت رابطه پیچیدهای نیست. مشروعیت حاکمیت از دستگاههای تبلیغی نشئت نمیگیرد؛ بلکه به دستگاه تبلیغی خود مشروعیت میدهد.
رژیم اسلامی هیچ مشروعیت سیاسی در بین مردم ندارد و به این اعتبار هر چیزی که با حاکمیت تداعی شود، بنا به تعریف فاقد مشروعیت است. اگر بودجه صداوسیما را صد برابر هم کنند، باز هم در جنگ با مردم و رسانههایی که مردم به آنان اعتماد دارند، بازنده صداوسیما خواهد بود و بس.
رابطه تبلیغات رژیم و اعتماد مردم به حاکمیت یک رابطه معکوس است. هرچه حجم تبلیغات رژیم بالا میرود، اعتماد مردم به رژیم کمتر میشود. در دورانهای انقلابی نه آنچه که حاکمیت “میگوید” بلکه آنچه مردم “میشنوند” اهمیت روانی و سیاسی پیدا میکند. خبرها از خیابانها شنیده میشوند و نه از بوقهای تبلیغاتی حاکمیت. این درس تاریخ است.
سردبیر این شماره: محسن ابراهیمی
سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com