ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۶۵۲ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
معاون شهردار تهران با استناد به طرح جامع “تنظیف” شهر تهران، استفاده از زباله‌گردها را برای پیمانکاران شهرداری مجاز و زباله‌گردی را برای افراد بالای ۱۸ سال، به‌عنوان شغل رسمی اعلام کرد.
چه خوابی برای زباله‌گردی دیده‌اند. واقعاً به این نتیجه رسیده‌اند که فکری به حال این بخش محروم و فقیر جامعه بکنند و زندگی را به این بخت‌برگشتگان باز گردانند؟ می‌دانیم که بخش اعظم زباله‌گردها کودکان هستند. کودکانی که نه‌تنها در اعماق فقر و فلاکت غوطه‌ورند، بلکه درعین‌حال امنیت جانی آنها نیز شدیداً در خطر است؛ کودکانی که مدام در معرض تعرض جنسی در خیابان‌ها قرار می‌گیرند، کودکانی که وسیعاً توسط مافیای مواد مخدر مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند.
این طرح ضدانسانی البته کاری به این کودکان ندارد و همین طرح بی‌دروپیکر هم قرار است افراد بالای ۱۸ سال را به‌اصطلاح مورد پوشش قرار بدهد. حالا این سؤال پیش می‌آید که چرا شهرداری تهران به فکر “تنظیف” شهر تهران افتاده است؟ جواب خیلی ساده است، زیرا: “گردش مالی مافیای زباله‌گردی سالانه سه هزار میلیارد تومان است.” یعنی اینکه شهرداری تهران می‌خواهد پول حاصله از فروش زباله‌ها نه به جیب غیر حکومتی‌ها که به کیسه گشاد خودی‌ها سرازیر شود.
شهرداری تهران در گزارش سال ۹۹ تعداد افراد زباله‌گرد در کشور را حدود ۱۴ هزار نفر اعلام و تأکید کرده بود که حدود ۴۷۰۰ نفر از این افراد که غالباً کودک هستند در شهر تهران فعال هستند. طبعاً این آمار به واقعیت نزدیک نیست و تعداد زباله‌گردها در ایران به‌مراتب بیش از این آمار حکومتی است.
باید صراحتاً گفت صرف‌نظر از هر خوابی که شهرداری در این زمینه برای پُر کردن جیبش دیده است باید فوراً همه کودکان زباله‌گرد تحت پوشش اقتصادی و رفاهی و بهداشتی قرار داده شوند و تحصیل رایگان برای همه این کودکان تأمین شود. بقیه انسان‌های شریف و بزرگسالی که برای به‌دست‌آوردن یک‌لقمه‌نان مجبورند تا کمر در سطل‌های زباله فروبروند تا خود و خانواده آنها گرسنه نمانند، نیز باید از هر نظر تحت پوش قرار بگیرند. شاید گفته شود اینها خواست‌های انسانی و لازمی است، اما در جمهوری مافیای اسلامی تحقق این خواست‌ها خواب و خیالی بیش نیست. اما برای تغییر باید متشکل شد و برای تحقق خواسته‌های خود متحدانه مبارزه کرد. رمز و کلید موفقیت در این مبارزه متشکل شدن در ابعاد اجتماعی است. هر جا هم که جامعه‌ای به رفاه نسبی رسیده است، می‌توان دست قدرتمند مردم را برای تغییر اوضاع مشاهده کرد.
سردبیر این شماره: محسن ابراهیمی
سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
