مندرج در ژورنال شماره ۶۹۳ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
امامجمعه شیراز برای جلوگیری از جشن و پایکوبی در روز ۱۳ فروردین (سیزدهبدر) از سر ناامیدی خطاب به ما مردم گفت: “فکر کنید پدرتان را از دست دادهاید و به تفرج نروید(!)”
ما مردم فکر نمیکنیم که پدرمان مرده است، اما سخت باور داریم جمهوری اسلامی نعشی است که باید زودتر به گور سپرده شود. جشن و شادمانی غیر قابل توصیفی خواهد بود آنروزی که جمهوری نکبت سرنگون شود. ما مردم برای جلو انداختن آن روز یکی از راههای مبارزه با جمهوری نکبت اسلامی را رقص و پایکوبی و شادی میدانیم.
حالوروز جمعیت یک محل، یک شهر، یک استان، یک کشور در یک روز معین بهاری وسط دشت و دَمَن و یا وسط شهر میان یک پارک، که سعی میکنند برای ساعاتی همه مصیبت و بدبختی که بر سرشان آوار شده است به فراموشی بسپارند بسیار دیدن دارد. شاید هم مردم برای باور به اینکه عمر دشمنان شادی و موسیقی و شراب و رقص خیلی وقت است به پایان محتوم خود رسیده است دستافشانی و پایکوبی میکنند. این جاست که امامان جمعه و کل آخوندها باید بر روزگارشان که به سر آمده گریه کنند.
جمهوری به ذلت افتاده اسلامی همه توان سرکوبش را بسیج کرده و همه راهها به مکانهای استراحت و تفریح مردم را مسدود کرده است، غافل از این است که در حقیقت با خشمگین کردن مردم همه راههای فرار خود را بیشتر از قبل میبندد.
در تاریخ ثبت شده است که در اینجا، در ایران مردم برای رقصیدن، برای شادی باید حکومتی را سرنگون کنند. در اینجا برای همراه شدن با طبیعت، برای گرفتن دست همراه خود، برای بوسیدن یار خود، برای اظهار عشق، برای نوشیدن جرعهای از محبت انسانی، باید حکومتی را سرنگون کرد.
“روزگاری غریبی است نازنین”، این را وقتی شاملوی شاعر گفت که حکومت “تبسم را بر دهان جراحی میکرد”؛ اما آن روزگار به دست نامردمان افتاده بود، اکنون چرخ روزگار به اراده مردم میچرخد. اکنون “قصابان” که روزگاری سر چهارراهها با “کُنده و ساطور خونآلود” ایستاده بودند، خود را در محاصره مردمی یافتهاند که دیگر از هیچچیز نمیترسند. اینک این مردم نیستند که شب را با اضطراب سرکوب به صبح میرسانند، بلکه این سرکوبگران هستند که از ترس فردای خود، خواب شبشان کابوس گشته است. در اینجا، در ایران، رقص و خنده و شادمانی است که تاریخ را رقم میزند.
سردبیر این شماره: کیوان جاوید
سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com