حزبی برای انقلاب و سوسیالیسم - سئوال از محسن ابراهیمی

حزبی برای انقلاب و سوسیالیسم – سئوال از محسن ابراهیمی

مندرج در ژورنال شماره ۵۹۱ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

۹ آذر ۱۳۷۰ – ۳۰ نوامبر ۱۹۹۱مصادف با سی و دومین سالگرد تشکیل حزب کمونیست کارگری ایران است. به این مناسبت محسن ابراهیمی، رئیس دفتر سیاسی این حزب به چند پرسش پاسخ میدهد.

کیوان جاوید: اهمیت حزب سیاسی در چیست؟

محسن ابراهیمی: در انقلابات موسوم به بهارعربی دیدیم که مخصوصا جوانان توانستند به اشکال مختلف از طریق شبکه های اجتماعی متشکل شوند؛ یک انقلاب باشکوه را رقم بزنند و علیرغم توحش نیروهای سرکوب، حسنی مبارک را در مصر از قدرت خلع کنند. اما آن جوانان، آن کارگران و توده های ستمدیده بعد از سرنگونی مبارک در قدرت سیاسی نمایندگی نشدند. قدرت بین ارتش خودِ مبارک و جریان اسلامی اخوان المسلمین دست به دست شد و الان ژنرال السیسی عملا همان نظام سابق را بازگردانده است. یعنی انقلاب نتوانست از پیروزی اولیه در عرصه سیاسی فراتر برود.

چرا این اتفاق افتاد؟ چون یک حزب سیاسی وجود نداشت که اولا فعالین و سازماندگان آن جنبش انقلابی را در یک صف منسجم متشکل و متحد کند؛ ثانیا، ضمن پیشروی انقلاب و در هر مرحله قدم بعدی را روشن کند و موانع و توطئه ها را خنثی کند؛ ثالثا و مهمتر از هر چیزی اهداف و خواسته های آن مردم علیه نابرابری، ستم و بیعدالتی را در قالب یک حزب سیاسی و همچون یک آلترناتیو قدرت در مقابل جامعه قرار دهد؛ اجازه ندهد خلاء قدرت بوجود بیاید و امکان دهد مردم بپاخاسته از طریق یک حزب سیاسی با یک پلاتفرم سیاسی روشن در قدرت نمایندگی شوند. به این معنا وجود یک حزب سیاسی انقلابی برای پیشروی و پیروزی انقلاب حیاتی است.

کیوان جاوید: ویژه گی های حزب کمونیست کارگری چیست؟

محسن ابراهیمی: رادیکالیسم، انساندوستی و دخالتگری فعال در همه جنبشها انقلابی علیه رفع تبعیض و ستم. از میان ویژگیهای متعدد حزب کمونیست کارگری باید روی این سه تاکید گذاشت.

حزب کمونیست کارگری، حزبی برای نابودی نظام کاپیتالیستی، نظام اسلامی حاکم است. از نظر حزب، نظامی که در آن اکثریت عظیم همچون بردگان مزدی تمام ثروت جامعه را تولید میکنند اما خودشان از آن محرومند، بنیاد همه تبعیضات است و باید نابود شود.

اما در عین حال برای حزب ما دخالتگری به معنای تغییر در وضع زندگی هر بخشی از مردم همین امروز مهم است و به این اعتبار حضور فعال در سازماندهی مبارزه علیه هر نابرابری و هر تبعیضی در دستور کار همه روزه حزب است. حزب ما در همه عرصه های مبارزاتی، از جنبش کارگری علیه فقر و بیکاری گرفته تا مبارزه دانشجویان، مبارزه علیه ستم بر زنان، جنبش علیه اعدام، دفاع از حقوق کودک، آزادی زندانیان سیاسی، مبارزه برای کوتاه کردن دست مذهب و اسلام از هر عرصه زندگی مردم و کلا هر جنبش اعتراضی علیه ستم و تبعیض با سیاستهای عملی روشن نقش ایفا می کند.

کیوان جاوید: حزب بعنوان رهبر انقلاب به چه معنا است؟

محسن ابراهیمی: انقلابی که با قتل حکومتی ژینا/مهسا امینی آغاز شد، همه اقشار تحت ستم آن جامعه را در بر گرفت. هدف انقلاب زن زندگی آزادی، جامعه ای آزاد و برابر و بی تبعیض، جامعه بدون دخالت مذهب در زندگی مردم، جامعه ای برخوردار از رفاه و آسایش و شادی است.

مثل انقلاب مصر، اینجا هم می بینیم که چه تلاشهایی هم از داخل حکومت و هم از میان جریانات دست راستی در “اپوزیسیون” میشود که از همین الان مانع پیشروی انقلاب تا سرنگونی کلیت جمهوری اسلامی بشوند و به قول خودشان “انتقال قدرت” یا “گذار” انجام شود بدون اینکه نهادهای سیاسی و ایدئولوژیک و سرکوب این نظام تماما در هم شکسته شود. چیزی شبیه انقلاب ۵۷.

حزب به عنوان رهبر انقلاب، یعنی حزب بتواند دست فعالین، سازماندهندگان، رهبران میدانی چنین انقلابی را در در یک ظرف سیاسی منسجم، فراگیر و با برنامه روشن در دست هم بگذارد؛ کمک کند برای پیشروی به سمت هدف مشترک که تغییرات بنیادی در نظام حاکم است، موانع و دست اندازها و توطئه ها را خنثی کنند و نهایتا و مهمتر از همه این جنبش انقلابی را در قامت یک حزب انقلابی، همچون یک آلترناتیو در قدرت سیاسی نمایندگی کند و اجازه ندهد خلاء قدرتی شکل بگیرد و “اپوزیسیون” های مهندسی شده برای چنین مواقعی اوضاع را بدست بگیرند.

 

سردبیر این شماره: کیوان جاوید

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *