مندرج در ژورنال شماره ۶۲۰ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
به گزارش پایگاه خبری آفتاب، رئیس سازمان حفاظت محیطزیست کشور اظهار داشت که “قانون هوای پاک” از حل مشکل آلودگی هوا عاجز است، وی همچنین افزود که “مشخص نیست پولی که باید صرف تجهیز صنایع برای کاهش آلایندگی شود، صرف چه چیزی میشود”.
این اعتراف به دو جرم است. قوانین غلط و دزدیهای “غیرمشخص”. اعتراف سومی نیز هست. هوای ایران آلوده است. سم است. دلایل زیادی برای این آلودگی شمرده میشود.
یک دلیل آن را از یک مدیرعامل دیگر بشنویم. مدیرعامل نیروگاه رامین اهواز میگوید که بنا به دستورات شورایعالی امنیت کشور، برای جلوگیری از قطع برق از مازوت بهعنوان سوخت اضطراری استفاده میکنیم”. حتی اعتراف به موضوع اسفناک است. در منطقهای که از هر منفذ آن گاز طبیعی میتوان استخراج کرد، مازوت میسوزانند!
بسیار خوب وضعیت آب کشور را چگونه ارزیابی باید کرد؟ فقط یک نقلقول از یک مدیرعامل دیگر عمق فاجعه را نشان میدهد. مدیرعامل آب منطقهای البرز گفت: “ورودی آب سد کرج نصف میزان خروجی است”.
اما بگذارید به سراغ رئیس سازمان هواشناسی ایران نیز برویم. به گزارش آفتاب، رئیس سازمان هواشناسی ایران در یک برنامه تلویزیونی اظهار کرد: روند خشکی دریاچه ارومیه تقریباً از اواسط دهه ۸۰ آغاز شد و مربوط به سالهای اخیر نیست. به گفته خانم تاجبخش “اما مسئله اصلی که بسیار مطرح شده، مدیریت منابع آبی است. سدسازیهای بسیار و افزایش سطح زیر کشت، رعایتنکردن حقابههای زیستمحیطی و موارد دیگر، عوامل بسیار مهمتری نسبت به کمبارشی و پیامدهای تغییر اقلیم بودهاند”.
لیست بلندبالایی از دلایل واقعی فاجعههای در حال رخدادن در ایران میتوان ارائه کرد که مسئول تمامی آنها رژیم اسلامی است و بس. شوربختانه، پیشبینیهای واقعبینانه از تغییرات اقلیمی در ایران، همگی از فاجعهبار بودنشان خبر میدهند. رژیم اسلامی قرار نیست که هیچ اقدامی برای بهبود این مشکلات در دستور کار خود قرار دهد. برای مقابله با مسائل محیط زیستی اولین اقدام حل “مسئله رژیم اسلامی” است. “بودن یا نبودن”؛ پرسش این است!
سردبیر این شماره: سیاوش آذری
سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com