نوروز و سرایندگان امید به آینده روشن - یاشار سهندی

نوروز و سرایندگان امید به آینده روشن – یاشار سهندی

مندرج در ژورنال شماره ۶۸۴ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

توماج صالحی از زندان در پیامی به مناسبت سال نو این‌چنین نوشته است: “گرمای دستانی که به یادم نهال کاشتند و دستانی که یاد من را بر دیوارهای شهر زنده نگه داشتند را بر سینه‌ام حس می‌کنم، صدای کسانی که شب یلدا و زادروزم را تبریک گفتند و یا برای آزادی‌ام فریاد کشیدند هنوز هر روز روحم را جلا می‌دهد. من اینجا تنها نیستم چرا که تنهایم نگذاشتید، من اینجا در کنار شما به یاد روزهای شادتر از امروزمان و به امید آینده‌های روشن‌تر از همه این سال‌هایمان، سال نو را با لبخند غرور و افتخار جشن می‌گیرم و همچنان همراه با شما مقاومت می‌کنم. نوروزتان فرخنده، زنده‌باد ۵۵۲ روز مقاومت شکوهمند انقلاب زن زندگی آزادی.”

این‌چنین است زندانی که اسیر جلادان است با پیامش فرخندگی نوروز را صدچندان می‌کند، وقتی شمارش روزهای مقاومت انقلاب شکوهمند زن زندگی آزادی را به ما یادآور می‌شود.

“صدا با سکوت آشتی نمی‌کند” این قولی است که شاعر می‌دهد، توماج خود صدا است، نمی‌تواند سکوت کند. “کلمات انتظار می‌کشند” این را شاعر به ما یادآور شد و توماج با رپ و مقاومت خود به این انتظار پایان داد. شاعر می‌سراید: “طرف ما شب نیست/ چخماق‌ها کنار فتیله بی‌طاقت‌اند/ خشم کوچه در مشت تُست”؛ توماج چخماقی است که فتیله‌ها روشن کرد. در رپ و مقاومت خود خشم کوچه بود، خشم کسانی که چیزی ندارند وصله شکمشان کنند و نوروز هر سال یادآور این است “هیچ‌کس با هیچ‌کس تنها نیست”.

پیام توماج را باید به همراه پیام مادران دادخواه خواند، پیام نوروز را از صدای زنانی باید شنید که بر روی پلی بر جاده، شعار زن زندگی آزادی را در زیر باران فریاد می‌کنند. پیام نوروز از زندانی سیاسی باید شنید که برای خود فریاد نمی‌زند، بلکه صدای زندانیان دیگر می‌شود. این‌چنین است که نوروز زیبایی خود را به نمایش می‌گذارد.

ایران وقتی آزاد است که مردمان غم نان نداشته باشند و بتوانند هر چه دلشان خواست بگویند. توماج مقاوم‌ترین سرودها را می‌خواند که امید به آینده روشن دارد و در چنین روزهایی، در نوروز باید به ایشان اطمینان داد: “من از یادت نمی‌کاهم”؛ هر چند دستمان تنگ است که درهای زندان را بشکنیم، اما انقلاب زن زندگی آزادی هنوز خاکریز اول را فتح کرده است. شکستن در زندان‌ها می‌تواند فتح دومین خاکریز باشد؛ تا سرایندگان امید، زیباترین سرودهایشان را بخوانند.

 

سردبیر این شماره: سیاوش آذری

سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *