کبوترهای زندان- یاشار سهندی

کبوترهای زندان- یاشار سهندی

مندرج در ژورنال شماره ۶۹۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

امیر نصر آزادنی، فوتبالیستی که در جریان انقلاب زن زندگی آزادی در اصفهان بازداشت و تا پای اعدام رفت، به‌خاطر فشار اعتراضات نتوانستند جانش را بگیرند، محکوم به ۲۶ سال زندان شده است. او چند روزی است به‌خاطر فرستادن پیامی نوروزی به انفرادی منتقل شده و در اعتراض دست به اعتصاب‌غذا زده است. توماج صالحی از زندان متنی در حمایت از امیر نصر آزادنی منتشر کرده است. توماج می‌توانست سکوت کند وقتی خود اسیر کسانی است که از شکنجه‌کردن لذت می‌برند. هیچ‌کس هم به او ایراد نمی‌گرفت. توماج در بخشی از پیام حمایتی نوشته است: ” وقتی بعد از سه روز انفرادی و یک ماه حبس توی بند قرنطینه به بند شاغلین که تحت بیشترین تسلط حفاظت اطلاعاته منتقل شدم، امیر دونه دونه رفت پیش قدیمی‌های بند و بهشون گفت: “کاری که با من کردید رو با توماج نکنید، نذارید زندانی بودنتون باعث بشه که فراموش کنید شما هم انسانید”. کاری که سال گذشته با امیر کرده بودن، منزوی کردنش بود، به دستور حفاظت اطلاعات زندان. امروز دومین روز اعتصاب‌غذا و انتقال امیر نصر به انفرادیه، ما با هر درود و بدرودمون یادش می‌کنیم و نمی‌ذاریم بیش از این صدای اون رو خفه کند.” توماج لازم دید اینها را بنویسد تا از شرافت و انسانیت امیر نصر گفته باشد.

بارهاوبارها در تمام یک قرن گذشته تاریخ ایران از مقاومت و مبارزه و حماسه‌سازی زندانیان سیاسی خواندیم و شنیدیم. اما همه شنیدنی‌ها و گفتنی‌ها معمولاً خاطره‌ای است که نقل می‌شود. اما اکنون در بطن انقلاب زن زندگی آزادی به مدد وسایل ارتباطی مدرن زندانی سیاسی دیگر تنها مسئله خانواده و یارانش نیست، بلکه مسئله همه است.

سپیده قلیان نیز در اعتراض به تبعید سعید مدنی و نیز در اعتراض به‌حکم “نفی بلد” خودش که در زندان اوین محبوس است، خواستار این است که به زندان اهواز منتقل شود تا خانواده‌اش مجبور نباشند هر بار مسیر طولانی را برای ملاقات با او طی کنند، دست به اعتصاب‌غذا زده است؛ و نیز زندانیان سیاسی دیگر که هر بار، هر کدامشان مورد آزار و اذیت تازه‌ای قرار می‌گیرند به حمایت از همدیگر، یا بیانیه می‌دهند یا دست به اعتصاب‌غذا می‌زنند، از زندانی سیاسی و فعالیت سیاسی تصویری دیگر می‌دهند و اعلام می‌کنند زندان جای برای درهم شکستن معترضان نیست.

کبوتر همیشه نماد و مبشر رهایی و آزادی بوده و توماج پیامش را با امضای “کبوترهای زندان دستگرد” منتشر کرده است.

 

سردبیر این شماره: کیوان جاوید

سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *