جای خالی سحر، دختر آبی- یاشار سهندی

جای خالی سحر، دختر آبی- یاشار سهندی

مندرج در ژورنال شماره ۷۰۴ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

سحر خدایاری در شهریور ۹۸ بعد از آگاهی یافتن از حکم شش ماه زندان برای تلاشِ دیدن مسابقه تیم محبوب خود، استقلال تهران،  در مقابل ساختمان بیدادگاه جمهوری اسلامی خود را به آتش می کشد. بعد از این است که همگان متوجه میشوند که جمهوری اسلامی فاجعه دیگری را رقم زده است. سحر خدایاری بخاطر رنگ پیراهن تیم استقلال با نام “دختر آبی” شناخته میشود و با این نام خاطره اش در ذهنها ماندگار شده است.

در گزارشی که در روزنامه اعتماد ۱۴ آذر ۱۴۰۲ منتشر شده، بیشتر مشخص میشود که جمهوری اسلامی چگونه سحر را در تنهائیش تحت فشار قرار داده و به سوی خودسوزی رانده است. سحر به هنگام دستگیری به شدت دست به مقاومت زده است که بازداشت نشود. در ون پلیس، ماموران با فیلم برداری، او را تحت فشار گذاشته اند. ماموری از او میخواهد حرفهای که گفته جلو دوربین هم بگوید. سحر میگوید: “بروید دزدها را بگیرید، اختلاس‌گرها را بگیرید، فلانی و بهمانی را بگیرید. من چه کاره هستم و گناهم چیست؟ زورتان فقط به من می‌رسد؟” در ۴ روز بازداشت اولیه، در زندان مشخص نیست چه بر سر او می آورند که بعد از آزادی به قید وثیقه، به گفته خواهرانش دیگر اصلا سحر سابق نبود.

سه سال بعد، شهریور ۱۴۰۱، بازداشت مهسا و قتل او جرقه انقلاب زنانه را زد. در بطن این انقلاب با فشار مبارزات زنان بالاخره جمهوری اسلامی مجبور میگردد درهای ورزشگاهها که به روی سحر و سحرها بسته بود، باز کند. تا روز جمعه ۲۴ فروردین بعد از بازی فوتبال دو تیم استقلال و تیم آلومینیم اراک، دو زن خود را به زمین چمن میرسانند. یکی از ایشان موفق میشود پیراهن یک بازیکن را بگیرد و دیگری بازیکن محبوب خود را در آغوش می گیرد. این اقدام او که جمهوری اسلامی وعده داده از ۲۵ فروردین یورش تازه ای را به زنان تدارک دیده، نشانگر این است که زنان را دیگر نمی توان مانند سحر تحت فشار بگذارند، ایزوله کنند، و به سوی مرگ بفرستند.

جای سحر خالی است که ببیند مردان تماشاچی فوتبال هم حامی زنان تماشاچی فوتبال هستند و یکصدا همان نیروهای که او را به سوی مرگ سوق دادند بی شرف خطاب میکنند. سحر یکی از هزاران بود که امیدهایشان سوخت. اما امید زنده است، امید زنده بود که درب ورزشگاهها گشوده شد، حجاب سوزانده شد، و زنان بیشماری همچون سحر سمبل جسارت و شجاعت شدند. آنکه امیدش ناامید شده جمهوری اسلامی است.

 

سردبیر این شماره: کیوان جاوید

سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *