چرا ما در خیابان هستیم؟ – سینا پدرام

مندرج در ژورنال شماره ۲۴۷ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)

این روزها در دنیاى مجازى ویدیو کلیپى از یک دختر دانش آموز جوان در گردش است که به جرات میتوان گفت که کیفرخواست مردم ایران بر علیه رژیم اسلامى است.

مشخصات این دختر جوان به همان دلیل امنیتى آشنا براى همگان قید نشده است ولى دور نیست روزى که او و همرزمان او، با اسم خود، در میدان آزادى خطابه هاى انقلاب را در برابر میلیونها انسان انقلابى اجرا کنند. این دختر جوان دانش آموز با همین ویدیو کلیپ کوتاه جایگاه خود را در کنار روپیسپیر و منتسکیو ، خطیبان انقلاب فرانسه، خواهد یافت. از او باید به عنوان خطیب انقلاب یاد کرد.

این سخنرانى، “من متهم میکنم” امیل زولا نویسنده فرانسوى قرن نیست. پر قدرت تر، پرشورتر و بنیادى تر از “J’acusse” است.

اگر مهسا امینى اسم رمز انقلاب است و ترانه “براى” چکامه آن، سخنان این دختر جوان تک تک سوالات و جوابهاى این دختر انقلابى دادخواست برابرى طلبانه و آزادیخواهانه جامعه اى انقلابى است که میرود تا تمامى بنیانهاى سیاسى و اجتماعى ایران و منطقه را زیر و رو کند. انقلابى از جنس آزادی و لغو کارمزدى و برابرى اجتماعى. رنسانسى در فرهنگ و سیاست و اقتصاد.

او از رژیم اسلامى میپرسد آیا میدانند چرا دهه هشتادى ها در خیابان ها هستند و اعتراض میکنند و سپس لیست بلند بالایى از ادله هاى غیر قابل انکار را در مقابل جانیان اسلامى و آیت الله هاى مفتخور میلیاردر قرار میدهد.

این دختر جسور میگوید او و دیگران در خیابان ها هستند تا به حجاب اجبارى اعتراض کنند ولى این تنها دلیل این انقلاب نیست. درد او و دلیل حضور او در خیابان آن “پیرمرد فال فروشى دم مترو است که میخواهد ٢ میلیون تومن در بیاره تا خرج عمل دخترشو دربیاره. که اومده پیش شما ، و شما بهش گفتید که مگه ما قرض الحسنه هستیم مردتیکه.”

” درد من آن پیرزنیه که از سطل آشغال روزیش رو در میاره و دنبال لباس میگرده براى عید بچه هاش.”

” درد من اون جوون و پیریه که صبح تا شب کار میکنند و باز نمیدونن براى زن و بچه اش چى بخرن. باز باید سرشون رو بندازن بایین” و…

درد این “بچه” دهه هشتادى، درد مشترک جامعه ایست که اقتصاد سرمایه دارانه و فرهنگ مذهبى پوسیده گلوى آنها فشار میدهد. جامعه اى که در یافته است که راه برون رفت از آن فقط در کف خیابان و با اعتراض و انقلاب تحقق میپذیرد.

خیابانهاى ایران جلوه گاه ظهور و عروج زن مدرن و امروزى است که جایگاه و منزلت خود را در عرصه سیاست و فعالیت اجتماعى به نمایش میگذارد. خیابانها جولانگاه نظم و مقررات حکومت و طبقه حاکمه نیست. عرصه ابراز اعتراض نسل جوان، زنان محروم شده از بر خوردارى از ابراز وجود اجتماعى در جامعه و بالاخره محل کنشگرى و مطالبه گرى سیاسى کل ٩٩ درصدى هاست. این دگردیسى سیاسى خیابانها در دوران انقلاب با خطیبان هوشمند و بلیغ خود در عرصه مدیاى اجتماعى پیوند خورده است و اعجاز این دوره را صد چندان کرده است.

دنیا با نگرانى ولى بى صبرانه به انتظار پیروزى این نسل از زنان است.

 

 

سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید

*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *