ژورنال سایت خبری سیاسی ژورنال 
مندرج در ژورنال شماره ۲۷۱ (لینک به فایل پی دی اف نشریه ژورنال برای پیاده کردن روی تلفن همراه)
امروز سومین روز سالروز آبان ۹۸ است. روزهایی فراموش نشدنی در انقلاب آزادیخواهانه مردم. انقلاب در سه روز گذشته قدمهایش تندتر، استوارتر و کوبند‌ه‌تر شده است. جمعیت‌های وسیع‌تر در شهرهای بیشتر با شعارهای تندتر و روحیه‌ای تعرضی‌تر به میدان آمده‌اند. دیگر به هر ناباوری ثابت شده است که انقلاب سر بازایستادن ندارد و حکومت رفتنی است.
انقلاب از زوایای مختلف خیز تازه برداشته است. از روز ۲۴ آبان اعتصابات در کردستان به اعتصابات سراسری تبدیل شد و مغازه‌داران و بازاریان در بیش از شصت شهر به اعتصاب سه روزه دست زدند. اعتصاب به شهرک‌های کوچک کشیده شد و دامنه اعتصابات بسیار گسترده شد. این یک نقطه عطف مهم بود. با این اعتصابات میتوان گفت که در آستانه اعتصابات بزرگ کارگری قرار گرفته‌ایم. اعتصابات و راهپیمایی کارگران ذوب‌آهن اصفهان در دو روز گذشته نوید اعتصابات بزرگ کارگری در سراسر کشور بود.
دانشگاهها که دو ماه است خستگی‌ناپذیر انقلاب را به دوش گرفته‌اند قدمهایشان را تندتر کردند و در غرب تهران و اهواز در خیابان‌های شهر دست به راهپیمایی زدند. دانش‌آموزان این شکوفه‌های انقلاب هر جا توانستند به خیابان آمدند و شعار دادند. عمامه‌های بیشتری نیز به هوا رفت.
زنان این نیروی پیشتاز انقلاب حماسه‌های دیگری آفریدند. در خیابانها، متروها، مراکز خرید و اتوبوسها حجابها را در ابعاد هزاران نفره از سر برداشتند، در نقاط مختلف شهر رقصیدند و روزهای آزادی را نوید دادند.
خیابانها از جمعیت بیشتری پر شد. تنها در تهران در شامگاه ۲۴ آبان در بیش از چهل نقطه درگیری بود. حتی در برخی روستاها نیز مردم دست به راهپیمایی و تظاهرات زدند. اعتراضات با قدرت بیشتری به تبریز و اهواز کشیده شد. متروها نیز به محل تظاهرات و شعارهای ضد حکومتی تبدیل شد.
مراسم‌های بزرگداشت عزیزانی که توسط نیروی سرکوب جان باختند به تظاهرات‌های هزاران نفره سیاسی تبدیل شد. از جمله امروز در بوکان و سنندج و سقز هزاران نفر در مراسم‌های خاکسپاری عزیزانشان تجمع کردند و سپس دست به راهپیمایی و تظاهرات بطرف شهر زدند، پرچم‌ها و نمادهای حکومتی را پایین کشیدند و برخی مراکز حکومتی را تسخیر کردند.
در بسیاری از محلات تهران و شهرهای دیگر باریگادبندی شد. دهها مرکز سرکوب و حکومتی به آتش کشیده شد. نیروهای سرکوب در بسیاری نقاط گوشمالی داده شدند. دیگر کاملا واضح است که انگیزه نیروهای سرکوب افت بیشتری کرده، خسته‌تر و فرسوده‌تر شده‌ند و یقین دارند که حکومت رفتنی است.
نتیجه این وضعیت چندین مورد ایجاد تنش و درگیری‌های تند لفظی میان آنها در مقابل چشم مردم بود. فیلم لورفته از یکی از جلسات نیروهای سرکوب نشان میدهد که چگونه در مقابل قدرت مردم روحیه‌شان را باخته‌اند. سران حکومت مدام جلسه میگیرند و رایزنی میکنند اما کوچکترین راه حلی برایشان نمانده است. حتی دست از تهدید هم برداشته‌اند. هفته قبل اعلام کردند که حقوقها را اضافه میکنند، شاید احمق‌ترین‌هایشان تصور کرده‌اند که با ۹۰۰ هزار تومان افزایش حقوق مردم به خانه میروند. برخی فرماندهان احمق‌شان هم هر دو سه روز یکبار میگویند تمام شد و اغتشاشات فروکش کرد. فقط نگاهی به اظهار نظر مقامات عمق بحران حکومت و استیصال آنها در مقابل انقلاب را به وضوح بیان میکند.
در یک کلام انقلاب در آستانه اعتصابات سراسری و در آستانه قیام سراسری قرار گرفته است.
سردبیر این شماره نشریه ژورنال: کیوان جاوید
*سایت ژورنال را به دوستان و آشنایان خود معرفی کنید. در انتشار یادداشتهای ژورنال بکوشید journalfarsi.com
